İnsan ilişkilerinde nereye kadar anlayışlı olmalıyız?

- Psikolojide uzak durulması gereken insanlar var, birileri canını sıkıp sana kötü hissettiriyorsa o insandan uzak durun hayatınızdan çıkarın deniyor.
- Moralimizi bozan canımızı sıkan insana karşı nereye kadar anlayışlı davranmalıyız, yoksa kendimizden uzak tutup rahat etsek olur mu?

Değerli kardeşimiz,

İnsan sosyal bir varlıktır. Dünya hayatında huzurlu olması için sosyal ilişkiler kurmak zorundadır. Aksi halde daha büyük ruhi sıkıntılara maruz kalır.

Ancak her şeyin bir bedeli olduğu gibi ruhumuza iyi gelen arkadaşlık, dostluk ve akrabalığın da bir bedeli vardır. Bu bedeli göze alamayanlar yalnız kalmaya mahkûm olur. Bunun için de başta fedakârlık, ikili iletişim, uzlaşma, anlaşma, empati duyma, farkında olma vb. gibi becerilerin ve meziyetlerin kazanılması gerekir.

Bu alanlarda zayıf olanlar, sadece belirli kişilerle değil, en yakınlarıyla bile sağlıklı ilişki kuramazlar, sürekli problem yaşarlar.

Sosyal ilişkilerimizde problemler yaşıyorsak, öncelikle kendi ilişkilerimizi ve davranışlarımızı gözden geçirmeliyiz. Eksikliklerimiz konusunda farkındalık kazanmalı ve gerekli kişisel gelişim adımlarını atmalıyız. Çünkü esas olan, yalnız kalmak, geri çekilmek, terk etmek değil, toplum içinde iletişim halinde bulunarak sağlıklı ilişkiler kurmaktır.

Batı ideolojileri ve hayat felsefesinin sürekli bireyselliği ve bencilliği öne çıkarmasından dolayı, bazı psikologlar da maalesef buna uygun telkinlerde bulunuyorlar. Örneğin, “Sen her şeye değersin, kimse seni üzemez, beğenmiyorsan bırak gitsin, terk et bitsin, görüşme senin değerini anlasın.” gibi nefsin hoşuna giden söylemleri sık kullanıyorlar.

Bu anlayış, ilk bakışta kişilerin hoşuna gitse de sonuç itibariyle onları daha da mutsuz ediyor. Çünkü içine düştükleri boşluğu, başta sosyal medya olmak üzere, zararlı alışkanlıklarla doldurmaya çalışıyorlar.

Ancak şu da bir gerçektir ki, sosyal hayatta huzurlu bir ruh haline sahip olmak için herkesle yakın olmak, iletişim içinde olmak ve yine herkese karşı fedakârlık etmek zorunda değiliz. Çünkü gerçekten bir araya gelindiğinde insanı olumsuz etkileyen kişiler vardır. Bunlar, uzak arkadaş, uzak akraba gibi kişiler ise, onlarla hiç görüşmesek de olur. Ama hayatımızda bazı kişiler var ki, yakın akraba, yakın arkadaş vb. onlarla bağlarımızı koparamayız, kesip atamayız, zaten istesek bile kolay kolay kesip atmamız da mümkün olmaz.

Eğer yakınlarınız her türlü çabanıza rağmen, size zarar veriyor, bir araya geldiğinizde psikolojinizi bozuyorlarsa, ilişki kesmek ve küsmek yerine şöyle yapabilirsiniz:

Öncelikle görüşme sıklığınızı azaltın. Her gün görüşüyorsanız, haftada, on beşte veya ayda bir görüşün. Görüşünce derin sohbetlere girmeyin, sırlarınızı paylaşmayın, belirli bir konuda tartışmayın. Mümkünse havadan-sudan konuşarak zamanı doldurun. Son olarak da onlarla samimi olmayın, söz ve tavırlarınızla mesafeli olduğunuzu hissettirin.

Böyle davrandığınız sürece, psikolojiniz fazla olumsuz etkilenmez. Zamanla sizin tavrınızı anlayınca muhtemelen size karşı daha olumlu davranırlar.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet