''Şirk'' nedir?

Değerli kardeşimiz,

Dinî anlamda şirk, Allah'a eş ve ortak koşma manasına gelir. Kur'an-ı Kerim şirkin boyutlarını şöyle bildirir:

وَمَا يُؤْمِنُ اَكْثَرُهُمْ بِاللّٰهِ اِلاَّ وَهُمْ مُشْرِكُونَ 

“Onların çoğu ancak müşrik olarak Allah'a inanır.” (Yusuf, 12/106)

Kur'anın ilk muhatapları olan Araplar Allah'a inanmakla beraber, Onun ile aralarına aracı olarak putları koyuyorlar ve  هٰٓؤُ۬لَٓاءِشُفَعَٓاؤُنَا عِنْدَ اللّٰهِۜ  "Bunlar bizim Allah katında şefaatçilerimizdir.”(Yunus, 10/18) diyorlardı.

Günümüzde bazıları -aslında iyi bir niyetle- şirk konusunda hayli hassas davranmakta, ama bunu yaparken dinin ölçülerini zedelemektedir. Mesela, her namazda okunan şu ayete bakalım:

اِيَّاكَ نَسْتَعٖينُ “(Allah'ım), ancak senden yardım dileriz.” (Fatiha, 1/5)

Bu ayeti “başkalarından yardım istemek şirktir” gibi bir iddiaya delil olarak kullanmak, onu hiç anlamamak veya tersinden anlamak demektir. Şöyle ki:

Yardım ancak Allah'tandır, ama bu sebepleri inkâr anlamına gelmez. Günlük hayatta hepimiz sebeplere müracaat ederiz, mesela hasta olsak doktora gider, ilaç kullanmamız gerekirse ilaç kullanırız.

Rehberimiz olan peygamberler de sebeplere sarılmışlardır. Mesela, Hz. İsa, havarilerine,  مَنْ اَنْصَار۪ٓى اِلَى اللّٰهِۜ  “Allah yolunda benim yardımcılarım kimlerdir?” (Âl-i İmran, 3/52) demiş ve onlardan yardım istemiştir.

Hz. Peygamberin (asm) Mekke döneminde tebliğ için gittiği Taif’ten dönerken müşrik bir kabile reisi olan Mut’im Bin Adiyy’in referansıyla Mekkeye girmesi sebeplere müracaatın lüzumuna güzel bir delildir. (bk. İbn Hişâm, Sîre, II, 20-21)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet