Hz. Hasan, Peygamberimizin dilini emip, susuzluğu gitti mi?

- Hz. Hasan’ın, Hz. Peygamberimizin dilini emip, susuzluğu giderdiği şeklinde bir rivayet var mı?
- İbni Asakir’in Ebu Cafer'den naklettiğine göre o söyle demiştir,
 "Bir gün Hasan Resulullah ile birlikte bulunuyordu, Hasan iyice susamıştı. Resulullah onun için şu aradı bulamadı. Dilini çıkarıp, Hasan'ın ağzına koydu. Hasan Resulullah'ın dilini emdi ve susuzluğu gitti."
​- Bu anlatıyı nasıl anlamalıyız. Doğru bir bilgi mi?
- İlk defa okuduğumda bir garip geldi. Bu hadise eğer var olmuş ve doğru ise açıklar mısınız?

Değerli kardeşimiz,

İlgili hadis rivayeti için bk. Taberani, el-Mu’cemu’l-kebir, no: 2656.

Ancak bu rivayette “Hem Hz. Hasan’ı hem Hz. Hüseyin’i ayrı ayrı yanına alıp dilini emdirmek suretiyle susuzluklarını giderdiği” bildirilmiştir.

- Hafız Heysemi, bu hadis rivayetinin sahih olduğunu bildirmiştir. (bk. Mecmau’z-zevaid, 9/180-181, no: 15071)

Bu olayda, suyun bulunmadığı bir yolculuk esnasında Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’in ağlama seslerini duyan Hz. Peygamber (asm) Efendimiz, bunun sebebinin susuzluk olduğunu Hz. Fatıma’dan öğrenince, önce onlardan birini, sonra da diğerini kucağına almış ve dilinin ıslaklığından onlara emdirmiş ve ağlamaları kesilmiştir.

- Burada önce mucize türünden bir ilahi ikram görülmektedir. Çünkü öyle sıcaklık ve susuzluğun olduğu bir yerde Hz. Peygamberin (asm) dilinin ıslak kalması önemli bir ikramdır. İkincisi, iki çocuğun susuzluğunu giderecek kadar dilinde suyun / ıslaklığın bulunması fevkalade bir durumdur.

- Sonra Ebu Hüreyre gibi sahabiler, Hz. Peygamberin (asm) bu davranışının onun torunlarına karşı gösterdiği bir sevgi sonucu olduğunu algılamış ve onlar da bu torunlarını hayatları boyunca sevmeye devam etmişlerdir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet