Peygamberimiz, niye insanlardan çekinmiştir?

- Peygamberler Allah’tan başka kimseden çekinmezse, Efendimiz (asm) niye insanlardan çekinmiştir?
- Allah şöyle buyurdu: “O peygamberler, Allah'ın risâletlerini tebliğ edip, O'ndan korkan ve O Allah'tan başka hiçbir şeyden korkmayanlardır (çekinmeyenlerdir)" (Ahzab, 39).
- Peki durum böyleyse, yine yüce Allah
“… insanlardan (dedikodularından) korkuyordun/çekiniyordun..” (Ahzab, 37) buyurmuştur.
- Ahzab 39’a göre peygamberler için -yalnızca- Allah’tan çekinirler başka kimseden çekinmezler ifadesi mutlak buyrulmasına rağmen (Efendimizin tabi ki Allah’tan korktuğu sabittir ancak) Ahzab 37’ye göre üstüne insanlardan da çekinmesi nasıl açıklanabilir?
- Yani ayette geçen “yalnızca” ifadesi Allah dışında hiçbir şeyden çekinmemesini gerektirmez miydi?

Değerli kardeşimiz,

“(Resûlüm!) Hani Allah'ın nimet verdiği, senin de kendisine iyilik ettiğin kimseye: Eşini yanında tut, Allah'tan kork, diyordun. Allah'ın açığa vuracağı şeyi, insanlardan çekinerek içinde gizliyordun. Oysa asıl korkmana layık olan Allah'tır. Zeyd, o kadından ilişiğini kesince biz onu sana nikâhladık ki evlâtlıkları, karılarıyla ilişkilerini kestiklerinde (o kadınlarla evlenmek isterlerse) müminlere bir güçlük olmasın. Allah'ın emri yerine getirilmiştir.”(1)

mealindeki ayette Hz. Peygamberin (asm) -haşa- Allah’tan korkmayıp yalnız insanlardan korktuğu manası yoktur. Bilakis, “onun yalnız Allah’tan korkmasının, insanlardan hiç korkmamasının gereğine” işaret edilmiştir.

Bunun benzeri bir ayette de “O peygamberler Allah’ın vahyini tebliğ ederken yalnız ondan korkarlar, başka hiç kimseden korkmazlar.”(2) mealindeki bir ifadeye yer verilmiştir.

Bu konuda şu noktalara dikkat çekmekte fayda vardır:

1) Peygamberlerin Allah’tan başka kimseden korkup çekinmemesi, Allah’ın vahyini tebliğ etmekle ilgilidir. Çünkü bu ayette ve Hz. Peygamber (asm) Efendimize hitap eden Ahzab 37. ayette peygamberlerin Allah’tan başka kimseden korkmamaları emredilmiştir.

2) Hz. Aişe validemizin “Eğer Hz. Peygamber (asm) vahiyden bir tek ayeti terk etseydi, şu Ahzab 37. ayeti açıklamazdı.” demesi(3), peygamberlerde olması düşünülmeyen bu tür korkuların vahyin tebliğiyle ilgili olduğunu göstermektedir.

Yoksa, peygamberler de birer beşer olduklarına göre, bu yönleriyle korkmaları çok normaldir. Nitekim daha önceki peygamberlerin de Allah’tan başkasından korkup çekindikleri söz konusudur. Bunların bir kısmı Kuran’da açıkça ifade edilmiştir. Mesela:

- Gelen misafirlerden korkan Hz. İbrahim’in korkusu.(4)

- Sihirbazlar karşısında korkuyu hisseden Hz. Musa’nın korkusu.(5)

- Eşkıyadan korkan Hz. Lut’un korkusu.(6)

- Kavmine gelecek azaptan korkan Hz. Yunus’un korkup kaçması.(7)

- Hz. Muhammed’in (asm) sıkıntılar karşısındaki çekingenliği.(8)

Peygamberlerin de helal olan korku ve çekinmenin örnekleri olmalı ve olmuştur. Böylece korku ve çekinme anında ne yapmaları gerektiğini ümmetlerine göstermiş olurlar.

Kaynaklar:

1) Ahzab, 33/37.
2) Ahzab, 33/39.
3) bk. İbn Kesir, ilgili ayetin tefsiri, Tirmizî, Tefsir, 34; İbn Hacer, Fethu’l-Bârî, 8/524.
4) Hud, 11/70; Zariyat, 51/28.
5) Taha, 20/67.
6) Hud, 11/77; Ankebut, 29/33.
7) Kalem, 68/48-49.
8) bk. Ahzab, 33/37; İnşirah suresi vs...

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet