İyi insanlarla kötü insanlara davranış biçimimiz aynı mı olmalıdır?

- ​Sürekli iyi davrandığımız insanlar iyi niyetimizi suistimal ediyorsa, onlara karşı nasıl davranmalıyız?
- Ne yaparlarsa yapsınlar biz iyi mi davranmalıyız? Sürekli alttan mı almalıyız?
- Yoksa davranışına karşılık olacak şekilde mi davranmalıyız?
- Tepki vermek yanlış mı?

Değerli kardeşimiz,

Cevabımız her şeyde olduğu gibi Kur'an’da ve onun muallimi Hazret-i Muhammed (asm)’ın tatbikatında.

Allah’ın emirlerini yerine getirmemiz engellenmediği, sözlü veya fiili engellerle karşılaşmadığımız sürece bir Müslümana düşen görev, vakarla ve hoşgörüyle karşısındakini alttan alıp affetmek ve ona doğru yolu göstererek onun için dua etmektir.

Nitekim Maide suresi 13. ayette aksi ve ters, hatta inkarcı davrananlara cevaben mealen şöyle buyurmakta:

“...yine de (sen) onları affet ve aldırma! Muhakkak ki Allah, iyilik edenleri sever.”

Zor olan da mümine yakışan da budur. Çünkü mümin yaptığı her şeyde Allah rızasını arar, Cenab-ı Hak da bize örnek olarak her şeyde olduğu gibi bu konuda da Resul’ünün (asm) hayatını örnek gösterir.

Nitekim Ahzab Suresi 21. ayette şöyşe buyurulur::

“And olsun ki sizin için, Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman ve Allah’ı çok zikreden kimseler için Allah’ın Resulünde güzel bir örnek vardır.”

Ancak, dinimizle alay edenlerle, aşağılayanlarla beraber olmayı, onların yanında bulunmayı da dinimiz kesinlikle men etmektedir. Bu durum Nisa suresi 140. ayette şöyle ifade edilir:

“Ve muhakkak ki O, size Kitab’da: 'Allah’ın ayetleri ki, onların inkar edildiğini ve onlarla alay edildiğini işittiğinizde, böyle konuşmayı bırakıp bundan başka bir söze daldıkları zamana kadar onlarla beraber oturmayın; o takdirde doğrusu siz de onlar gibi olursunuz!' diye bir ayet indirmiştir. Şüphesiz ki Allah, münafıkları ve kafirleri cehennemde bir araya toplayıcıdır!”

Bunların haricinde, bizim iyi davrandığımız ve buna karşılık bize sürekli ters davranan birisi ile de muhakkak, temiz ve iyi niyetli bir kalple yapıcı olarak konuşmalıyız, onun doğruyu görmesine yardımcı olmaya çalışmalıyız.

O kişiye yaptığının aynısıyla mukabele etmek, ilişkiyi muhtemelen bitireceği gibi, ne bize ne de karşıdakine asla bir faydası olmayacaktır.

Bir mümin nefes aldığı her saniye, bir imtihan dünyasında olduğunun ve içinde bulunduğu dünyadan ve etrafındakilerden çok kısa bir zaman sonra ayrılacağının şuuruyla, olabildiğince yapıcı olmalı ve en birinci kulluk vazifesi olan cihaddan, yani İslam dininin bütün güzelliklerini halen ve kalen yani davranışlarıyla ve konuşmalarıyla tebliğ etmekten asla geri durmamalıdır, meğer ki nefsine ağır gelen konular ola!

Sonuçta unutmayalım ki gayret bizden ve karşımızdakinden, hidayet de Allah’tandır; bize düşen iyi niyetli gayrettir, say etmektir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet