"Art arda bir günah işlemeye alışmayan hiçbir kul yoktur." anlamındaki hadisi açıklar mısınız?

"Dünyadan göçünceye kadar ayrılmadığı, devamlı olarak kişinin işitmekte olduğu bir günah vardır." (İmam Suyuti,Camius- sağır, cilt: 2)

- Bu hadisi nasıl anlamalıyız?

Değerli kardeşimiz,

İlgili hadisi şöyle de çevirmek mümkündür:

“Hiçbir mümin kul yoktur ki, ara sıra işlemeyi âdet haline getirdiği bir günahı olmasın veya dünyadan göçünceye kadar  işlemeye devam ettiği bir günahı bulunmasın. Şüphesiz mümin fitnelere maruz, tövbekâr ve unutkan olarak yaratılmıştır. Hatırlatıldığı zaman hatırlar.” (Suyuti, el-Camiu’s- sağir, h. no: 10673)

- Taberani’nin rivayet ettiği bu hadisi sahih olarak kabul edilmiştir. (bk. Elbanî, sahihu’l-Camii’s-sağir, h. no: 5735 )

- Bu hadis, insanlara ümit bahşeden bir hadistir. Burada günahlar güzel gösterilmiyor, günah işlemeye müptela olan müminlerin tövbekâr olmaları övülüyor.

Bu hadisin manası,

“Allah tövbe edenleri ve temizlenenleri sever.” (Bakara, 2/222)

mealindeki ayetin ruhuna da uygundur. Ayrıca insanların unutkanlık özelliklerine vurgu yapılması günahkarlıklarına da bir mazeret kapısı açılmış gibidir.  

Demek ki inanan insanların günah işlemeleri bilerek bir isyandan çok, o anda duygularına kapılıp azabı unuttukları veya Allah’ın emir ve yasaklarını bir anda unuttuklarından ötürüdür.

- Keza, bu hadis,

“Eğer günah işlemeseydiniz, Allah günah işleyen bir topluluk yaratırdı. Sonra onlar günah işledikten sonra tövbe eder Allah da onları bağışlardı.” (Zevaid, h. no: 17624)

manasındaki hadisle birlikte değerlendirilebilir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet