Tebbet Suresinde beddua edilmesi nasıl açıklanabilir?

- Öncelikle bu soruyu son derecede bir titizlikle cevaplandırmanızı rica ediyorum. Evet benim sorum ne zaman bir ateistle münakaşaya girsek bana hemen Tebbet suresini örnek veriyor ve “Kur’an'da Allah neden beddua ve lanet etmiştir?” diyor.
- Bu konuyu en ufak ayrıntılarıyla açıklarsanız googlede bunun cevabını arayan arkadaşlar bu cevabı okusunlar.

Değerli kardeşimiz,

- Allah’ın, Tebbet suresinde kullandığı ifade, Ebu Leheb’in Onun elçisine yaptığı bedduanın aynıyla bir karşılığıdır ve ona iadesidir.

- Tebbet suresinde bir lanetleme yoktur. Lanet kelimesi hiç geçmemektedir. Sadece onun Hz. Peygambere (asm) “İki elin kurusun!” dediği için, buna bir karşılık olarak “Ebu Lehebin iki eli kurusun.” denilmiştir. Bu husus Allah’ın elçisine sahip çıkmasının bir göstergesidir. Ancak bu cümleden sonra “ve Tebbe” (ve onun elleri gerçekten de kurudu / belasını buldu gitti) ifadesi gaybi bir haber olarak ortaya çıkmıştır.

İslam alimleriin bildirdiğine göre, bu surenin inmesinden sonra, Ebu Leheb her gün malını-mülkünü, servetini kaybetmeye başladı. Huzur ve saadeti heder olmaya başladı. Ta ki, imansız ölerek cehenneme gitti.

- Tebbet suresi, Allah’ın elçisini su-i zanlardan kurtarma operasyonudur. Bilindiği üzere, Ebu Leheb, Hz. Peygamberi (asm) takip ediyor ve davasını anlatmak istediği herkese: “Bu benim yeğenimdir, delinin tekidir, sözüne itibar etmeyin.” diyordu. Allah, “amca” maskesini kullanarak elçisini zor duruma düşüren bu adamın maskesini düşürmüş ve bunun gerçekte büyük bir düşman olduğunu ve asla ona inanılmayacağını belirtmiştir.

- Her devlet, aleyhinde propaganda yapan kimseleri çürütmek suretiyle kendi elçisine sahip çıkacağı gibi, Allah da bu amansız düşmanı çürütmek suretiyle elçisine sahip çıkmıştır.

- Kur’an’ın i’caz yönlerinden biri de gaybi haberlerdir. Tebbet suresinde Ebu Leheb’in Kâfir olarak ölüp cehenneme gideceği açık bir surette ifade edilmiş ve Ebu Leheb imansız ölmek suretiyle Kur’an’ın bu gaybî ihbarını fiilen tasdik etmiştir.  

Mekke’de ilk inen surelerden biri olan Tebbet suresinde, Hz. Peygamber (a.s.m)’in amcası Ebu Leheb ve eşinin imana gelmeyeceklerine ve imansız ölüp cehenneme gireceklerine dair Kur’an’ın beyanı şüphe götürmez bir açıklıktadır. Zaman bu sureyi tasdik etmiştir.

Şayet, onlar yalancıktan da olsa iman ettiklerini söyleselerdi, Hz. Muhammed (a.s.m)’in bütün davası sıfırlanırdı. Halbuki, o dönemde bunlar gibi daha pek çok İslam düşmanı vardı ve sonradan iman ettiler.  Bunların da iman etmeyeceklerini Allah’tan başka kim bilebilir?

O zaman yine müthiş bire düşman olan fakat yıllar sonra müslüman olan Ebu Süfyan, Halid b. Velid, Amr b. As gibi adamlara böyle bir şey söyleseydi, elbette onun davası bir anda sona erecekti.

- Hz. Peygamber aile şerefinin ve kabilecilik taassubunun yaygın olduğu bir devirde, Velid b. Muğire, İbn Şeybe, İbn Utbe, Ebu Cehil gibi, en az Ebu Leheb gibi birer düşman olan yabancıları değil de en yakını olan amcasını rencide etmesi, bu Kur’an’ın kendi malı olmadığı, Allah’ın kelamı olduğu, onun da rabinin emirlerini tebliğle mükellef bulunduğunun açık göstergesidir.

İlave bilgi için tıklayınız:

- Kuran'da Allah neden beddua ve lanet etmiştir? Allah tebbet suresinde beddua etmiş midir?

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet