Peygamberlerin beddua etmelerinin hikmeti nedir? Bu onlar için bir kusur değil midir?

- Beddua çaresizliğin, sabırsızlığın alametidir?

- Sabretselerdi cezaları ahirete kalsaydı daha iyi değil miydi?

Değerli kardeşimiz,

Peygamberler Allah’ın rızası ve izni dışında hareket etmezler. Bazı yanılgıları olduğu takdirde de derhal düzeltilir. Bu açıdan baktığımızda, peygamberlerin beddualarını Allah’ın rızası ve kaderin tecelli edecek olan cilveleri çerçevesinde değerlendirmemiz gerekir.

Allah, ayetlerini ve peygamberlerini yalanlamakta ısrar eden inkârcıları cezalandırmak istediği zaman bazen de peygamberlerine onlara beddua etmelerini ilham eder ve onların bu beddualarını o cezanın zahiri bir sebebi olarak gösterir.

Bu uygulama, Allah’ın peygamberlerinin arzu ve isteklerine cevap verdiğini ve onlara büyük değer verdiğini göstermesi bakımından önem arz etmektedir.

Hz. Nûh’un:

“Ya Rabbî,  yeryüzünde dolaşan bir tek kâfir bile bırakma!” (Nuh, 71/26)

şeklindeki bedduasını bu çerçevede değerlendirmek gerekir. Bu bedduanın gerekçesi de önemlidir:

“Zira bırakırsan onlar senin kullarını, senin yolundan saptırırlar ve sadece kendileri gibi kâfir, ahlâksız çocuklar dünyaya getirip yetiştirirler.” (Nuh, 71/27)

Kaldı ki, Hz. Nuh, yüzlerce yıl sabırla kavmini hidayete davet ettikten ve

“Nuh’a şöyle vahyolundu ki: “Artık halkından, daha önce iman etmiş olanlar dışında, hiç kimse iman etmeyecek. Öyleyse o kâfirlerin yaptıklarından dolayı kederlenme de Bizim gözetimimiz altında ve vahyimiz doğrultusunda, gemiyi yap ve o zalimler lehinde benden hiçbir ricada bulunma. Çünkü onlar suda boğulacaklardır.” (Hud,11/36-37)

mealindeki vahiyle kavminin bundan böyle imana gelmeyeceklerini öğrendikten sonra bu bedduayı yapmıştır.

Şunu da belirtelim ki, prensip olarak her peygamber ve özellikle de Hz. Muhammed (asm), kavminin helaki için değil, her zaman hidayetleri için dua etmişlerdir.

Hz. Muhammed (asm) kendini öldürmeye ve davasının kökünü kazımaya çalışan ve Uhud savaşında yetmiş ashabını ve çok sevdiği amcası Hz. Hamza (ra)’yı öldüren müşrik kavmine bile beddua etmemiş, bilakis  onlara

“Allah’ım! Onlar cahildir / onları mazur gör; onları bağışla.” (Buhari, Enbiya, 54; Müslim,Cihad,104)

şeklinde dua etmiştir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet