Kabirdekilerden istimdat etmek doğru mudur?

Değerli kardeşimiz,

Arabistan merkezli Vahhabilerin en fazla üzerinde durdukları konulardan biri, şirk meselesidir. Bu bağlamda mezarlara yönelik el kaldırıp dua etmeyi bile şirk sayarlar. Ülkemizden hacca giden nice kimse, Peygamber Efendimizin (asm) kabrine yönelip Onu duasının kabulüne vesile kılanlara orada bulunan görevlilerin “Böyle yapmayın, bu bir şirktir. Allah'tan isteyin.” dediklerine şahit olmuştur. Bu konuda getirilen delillerden biri şu ayettir:

وَمَنْ اَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ مَنْ لاَيَسْتَج۪يبُ لَهُٓ اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَآئِهِمْ غَافِلُونَ

“Allah'ı bırakıp da kıyamet gününe kadar kendisine cevap veremeyecek kimseye dua eden kimseden daha sapık kim olabilir? Oysa onlar, bunların tapmalarından habersizdirler.” (Ahkaf, 46/5)

Bu meselede şu noktalar nazara alınırsa, daha sağlıklı bir değerlendirme yapılabilir diye düşünüyoruz:

- Ayetin öncelikli olarak anlattığı ve tasvir ettiği durum putlardır. Putlara yapılan dua elbette batıldır ve aynen ayette tasvir edildiği gibidir.

- Mezardakilere tapmak ayrı, onları duada vesile yapmak ayrıdır.

- Aslında Hz. Âdem'den günümüze kadar vefat eden herkes ruh itibarıyla hayattadır. Ölüm, ruhun ölmesi değil, ruhun bedenden ayrılması olayıdır. Hz. Peygamber (asm) Bedir savaşında ölmüş müşriklere seslenip şöyle dedi:

“Ben Rabbimin bana vadettiği zaferi gerçekleşmiş buldum, siz de Onun vadetmiş olduğu azabı gerçekleşmiş buldunuz mu?” Sahabe, bu konuşmaya şaşırdılar. Hz. Ömer "Ya Resulallah! Onlar artık cansız cesetler, onlarla niye konuşursun?" deyince Hz. Peygamber (asm) şöyle buyurdu: "Siz onlardan daha fazla işitiyor değilsiniz; ancak cevap veremezler." (Buhârî, Meğazi 8; Müslim, Cennet, 77)

Bu açıdan bakıldığında sadece Kur'an'ın nassıyla hayatta oldukları sabit olan şehitlerin değil, vefat eden herkesin hayatta olduğu anlaşılır. Bunlardan bazılarına Allah tarafından darda kalanlara yardım etme görevi verilmişse, bunu reddetmenin sağlam bir mantığı yoktur.

- Hz. Peygamber (asm) şöyle buyurur: “…Bana salavat getirin, çünkü siz nerede olursanız olun, salavatınız bana ulaşır.” (Ebu Davud, Menasik, 100)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet