Kuran’da neden cinler geçiyor?

1. Allah’ın işine karışmak olmaz o istediğini istediği gibi yapar. Fakat aklıma takıldı. Kur’an’da neden cinlerden bahsediliyor? Allah’ın yarattığı her mahluktan haberimiz olmuyor ki. Cinler bizim gibi maddesel varlıklar değil. Yani maddesel olarak kitap açıp okumuyorlar sanırım. Onlara da içlerinden peygamber gelmiş.
2. Kuran bizim için olduğu gibi cinler için de son kitap mı? Eğer onlar için de uyulması gereken son kitapsa neden Kuran hususen insana bakar şekilde geldi ki? Eğer öyle değilse yani cinler farklı kurallara peygamberlere tabi ise Kuran’da neden cinler geçiyor?
3. Cinlerin varlığını bilmemizin bize ne faydası var, Allah onların varlığına iman etmemizi neden istemiş, hikmeti nedir?

Değerli kardeşimiz,

Cevap 1:

Kuran’da cinlerden söz edilmesinin bir hikmeti, onların da insanlar gibi imtihana tabi tutulmasıdır.

Canlı ve şuurlu varlıklar üç gruptur: Melekler, cinler ve insanlar.

Melekler, nefis taşımadığı için sadece akılları olduğundan imtihana tabi tutulmamış.

Ruhları olan hayvanlar da -akılları olmadığı, yalnız nefisleri olduğundan- imtihana tabi tutulmamış.

Hem aklı am de nefsi olan iki varlık vardır ki, cinler ve insanlar. Bunlar -deyiş yerindeyse- melekler ile hayvanların karışımı bir kompozisyon oluşturan bir pozisyondadır. 

İnsanlar yaratılmadan önce cinlere de kendilerinden peygamberler gelmiştir. Hz. Âdem (asm)’den sonra peygamberler sadece insanlardan gelmiş, cinler ise onların elçisi olarak ilahi vahiyleri tebliğ etmekle yükümlü tutulmuşlardır. (bk. Beki Niyazi, Rahman suresinin tefsiri, ilgili yer)

Kuran’da insan ile cinlere birlikte hitap edilmiştir. (bk. Rahman suresi)

Fakat ne insanlara ne de cinlere iman etmek gibi bir tavsiye söz konusu değildir.

Cevap 2:

Hz. Muhammed (asm) Efendimizin bir unvanı da “resulu’s-sekaleyn”, yani insan ve cinlerin peygamberidir. İlk cevabımızda ifade edildiği üzere, insanlardan önce cinlerden de peygamber vardı, fakat insanlar varlık sahnesine çıktıktan sonra cinlerden peygamber gelmemiştir.

“Bir zamanlar cin topluluğundan bir grubu, Kur’an’ı dinlemek üzere sana doğru yönlendirmiştik. Yanına geldiklerinde 'Susup dinleyin!' dediler, okuma sona erince de uyarıcılar olarak kendi topluluklarına döndüler. 'Ey halkımız, dediler, biz Musa’dan sonra indirilmiş, kendinden öncekileri onaylayan, gerçeğe ve doğru yola kılavuzluk eden bir kitap dinledik. Ey halkımız! Allah’ın davetçisine uyun ve ona iman edin ki, Allah günahlarınızı bağışlasın ve sizi acılı azaptan korusun.'” (Ahkaf, 46/29-31)

mealindeki ayetlerde Kuran’ı dinleyen cinlerin birer uyarıcı (Peygamberimizin elçileri) olarak kavimlerinin yanına gittiklerine işaret edilmiştir.

“Senden önce de şehir halkı içinden seçip kendilerine vahyettiğimiz kişilerden başkasını peygamber göndermedik. İnkârcılar yeryüzünde dolaşıp da kendilerinden öncekilerin sonunun nasıl olduğunu görmediler mi? Günahtan sakınanlar için ahiret yurdu elbette daha iyidir. Hâlâ aklınızı kullanmıyor musunuz?” (Yusuf, 12/109)

mealindeki ayet ve benzerlerinde insanlara cin ve melek gibi insandan başka varlıklardan peygamber gönderilmediğini ifade eder. (bk. Nahl, 16/43; Enbiya, 21/7)

Mealde “kişiler” diye çevirdiğimiz ve sözlükte “erkekler” manasına gelen “ricâl” kelimesine göre, peygamberlerin tamamı sadece insan olan erkeklerden gönderilmiştir.

Cevap 3:

Kuran’da -imtihana tabi olup sorumluluğu olan bir taife olarak- geçtiği için onların varlığına da -insanların varlığı gibi- inanmak gerekir. Aksi takdirde ayetlerin inkârı ve küfür çıkar.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet