İslam dininin Arap kültürü ve diğer inanışların derlemesi olduğu iddiasına nasıl cevap verilebilir?

-  İslam dini bütün peygamberlerin ortak dini ise Allah ismi neden diğer dinlerde yoktur?
- Müslümanların ibadetleri eski putperest dinlerle benzerdir örneğin pagan inançlarında Namaz Oruç Hac Tavaf Kurban Adak Sünnet İlahiler, Zekat ve sadakaya varana kadar hepsi mevcut. Putperestlerde olmayanlar da Yahudilerde var. Peygamberlik, melekler, kıyamet, ahiret, cennet, cehennem gibi Bu durumda putperestlikle tek tanrı dinlerindeki ortak ibadetleri nasıl açıklayacağız?
- Örneğin İslam dininin ibadetleri ile İslam öncesi Arap putperestlerinin hemen hemen aynı ibadetlere sahip olmasının sebebi nedir?
- Dinlerden özgür düşünenler bu durumu dinlerin evrimine bağlar. Totemizmle başlayan ilkel dinler daha sonra ruhçuluğa ve putataparlığa, çok tanrılı dinlere ve sonunda da tek tanrılı dinlere evrilmiştir. Geçiş yapan toplumların önceki inançların etkisiyle eski adet ve ibadetlerini kısmen değiştirerek de olsa sürdürdükleri görülmüştür. İslam’ın kurucusu Muhammed’in yeni hiçbir şey getirmediği, Kur’an’da yazılı olanların tümünün putperestlerden ve Yahudilerden derleme, toplama olduğu gerçeği karşısında İslamcı görüş ve inanış:
- Dinlerin evriminin doğru olmadığı, İslam’ın Adem’den itibaren varolduğu, değişik adlarla da olsa peygamberlerin daima İslam’a çağrı yaptıkları, namaz, oruç, hac, zekat, kurban, sünnet vb. ibadetlerin başından beri olduğu ancak toplumların zamanla İslam’dan saparak putlar ve ilahlar edindikleri, İslam’dan miras aldıkları ibadetleri bu putlara ve ilahlara yaptıkları şeklindedir. Örneğin büyük çoğunluğu müslüman olan Türk toplumunun zamanla İslam’dan saptığını, putlar edindiğini ve Allah’a ilaveten ay tanrısı, güneş tanrısı vb. ilahlara taptığını ama namaz kılmaya, oruç tutmaya, hacca gitmeye, zekat vermeye, sünnet olmaya devam ettiğini düşünelim.Bu mümkün müdür?
- Ya “Tanrı denmez Allah denir” diye ısrar eden zihniyet, Allah ismi Adem’den beri var ise Sümer’de, Mısır’da, Hind’de, Çinlilerde, Türklerde, Yahudiler’de, hristiyanlarda “Allah” isminin unutulmasını ya da yokedilmesini ama Arap putperestlerince korunmasını nasıl izah edebilir?

Değerli kardeşimiz,

Bir konuyu ilmi çerçeveye ve tarihi gerçeklere dayandıramadığınız zaman, onunla ilgili söylenenlerin fazla bir kıymeti olmaz. Soruda söz konusu olan bütün eski dinlerin ve putperestlerin ritüellerini incelemek takdir edersiniz ki uzun bir araştırmaya dayanır. Bu sebeple, biz bu konuda bazı ilmi prensipleri ortaya koymaya çalışacak ve meseleyi bu çerçevede değerlendireceğiz. 

a) Ateistlerin bunları ortaya atmalarının sebebi, İslam dininin hak din olmadığını ispat etme gayretidir. Halbuki, bunların gerçek olup olmaması İslam’ın hak din olduğu yönündeki binlerce delili asla ortadan kaldırmaz. Çünkü, İslam’ın doğruluğu, Kur’an’ın doğruluğuna bağlıdır. Kur’an ise bütün insanlara ve cinlere meydan okumuş ve bir tek suresinin bir benzerini yapamayacaklarını savunmuş ve hiç kimse -şimdiye kadar- bu davayı çürütememiştir.

b) İslam dininin kaynağı olan Kur’an’da yer alan “Rum, Fetih, Tebbet” gibi surelerde herkesin bildiği gibi, ileride olacak gaybi haberlere yer verilmiş ve bu haberler aynen çıkmıştır. Bu gaybi haberleri Allah’tan başka kimsenin bilmesi söz konusu olmadığına göre, Kur’an’ın Allah kelamı ve İslam dininin hak din olduğunu kesin olarak ortaya koymaktadır. Şimdi, putperestlerin yaptıkları ibadetin bu gaybi haberlere ne gibi bir zararı var? Farzımuhal bütün putperestler İslam’daki bütün ibadetleri aynen yapmış olsalar bile, bu gaybi haberlerin değerini düşürebilirler mi? Asla ve Kat’a!

- İnansın inanmasın düz mantıkla düşünen herkesin Kur'an'ı inceleyerek ulaşa­bileceği bu sonuç, onun Allah'tan geldiğinin reddedilemez bir delilini teşkil et­mektedir. Şu halde onun davetini kabul etmeyenlerin bu tavır ve kararları, akli mu­hakemeden ve bilgiden ziyade kökleşmiş peşin hükümlere, beşeri zaaflara, ak­lıselimin işleyişini engelleyen duygu ve tutkuların hâkimiyetine dayanmaktadır.

"Kur'an'ı okuyup düşünmezler mi? Yoksa kalpler üzerinde kilitleri mi var!" (Muhammed, 47/24)

mealindeki ayette, sağlıklı düşünmeyi engelleyen bu psikolojik etkenler, daha canlı bir biçimde vurgulanmaktadır.

c) “Kur’ân’ı gereği gibi düşünmeyecekler mi? Eğer Kur’ân Allah’tan başkasına ait olsaydı, elbette içinde birçok tutarsızlıklar bulurlardı.” (Nisa, 4/82) mealindeki ayette bir meydan okuma vardır. Bu ayetten anlaşılıyor ki, Allah Hz. Muhammed (asm)’in hak peygamber ve İslam’ın hak din olduğunun delili olarak Kur’an’ı gösteriyor. Kur’an’ın iniş süresi olan 23 yıl boyunca farklı sorulara cevap veren, farklı meselelere çözüm getiren, İnsanların dünya ve ahiret hayatı gibi çok geniş bir yelpazede mutluluk yollarını gösteren, Allah’ın bin bir isim ve sıfatlarının tecellilerine yer veren, bütün bu ilahî bilgileri tevhit inancı merkezli olarak değerlendiren, sosyolojik, astronomik, jeolojik, zoolojik, ontolojik, psikolojik, hukuk, edebiyat, belagat, gaybi haberler gibi yüzlerce alanda ders veren Kur’an’ın gerçek manada hiçbir çelişkiye yer vermemesi onun Allah’ın kelamı olduğunu göstermektedir.

İslam tarihi boyunca, her biri kendi sahasında uzman milyonlarca İslam kelamcısı, filozofu, hukukçusu, müfessiri, muhaddisi, evliya ve asfıyası, hülasa Kur’an’ı çok yakından tetkik eden, onu tefekkür edip düşünen milyonlarca ilim ve din adamının Kur’an’da hiçbir çelişkinin olmadığını ilan etmeleri, onun her konuda söylediklerinin doğru olduğunu tasdik etmeleri, Kur’an’ın ilahî kimliğinin açık göstergesidir. 

d) İslam dini, daha önce -Hz. Âdem’den beri- gelip geçen bütün ümmetlerde Allah tarafından gönderilen bir peygamber vasıtasıyla iman esaslarında ve ibadetlerin bir kısmında aynı, diğer bazı fer'i hükümlerde farklı muhtevaya sahip ilahi dinlerin olduğunu kabul etmektedir. Dolayısıyla, İslam’da olan bazı ibadetlerin ve âdetlerin eski dinlerde de olması, İslam dininin hak ve hakikat olduğuna zarar vermediği gibi, onun hak din olduğuna ayrı bir delil teşkil etmektedir.

e) İslam’da olan bazı ibadetlerin eski dinlerde de var olması, bizzat Kur’an tarafından bildirilmiştir. Kur’an’ın bu tavrı bile, eski kavimlerde yer alan ibadetlerle ilgili bilginin İslam dininin doğruluğunu tasdik etmek mahiyetinde olduğunu göstermektedir. Şimdi konuyla ilgili birkaç ayete bakalım:

Eski Ümmetlerde Oruç: 

 “Ey iman edenler, sizden öncekilere yazıldığı gibi, oruç, size de yazıldı (farz kılındı). Umulur ki sakınırsınız.”(Bakara, 2/183). Bu ayette orucun bütün hak dinlerde yer alan bir vecibe olduğuna vurgu yapılmakla, bütün dinlerin aynı ilahi kaynaktan beslendiğine işaret edilmiştir.

Eski Ümmetlerde Namaz: 

Hz. İbrahim’in dininde namaz vardır.(İbrahim, 14/31, 37,40).

Hz. İbrahim, Lut, İshak ve Yakub’un dinlerinde namaz ve zekat vardı.(Enbiya, 21/73)

Hz. İsmail’in dininde namaz vardı.(Meryem, 19/55)

Hz. Musa’nın dininde namaz vardır.(Yunus, 10/87; Tâhâ, 20/14).

Hz. Şuayb’ın dininde namaz vardır(Hud, 11/87).

Hz. İsa’nın dininde namaz vardı.

“Meryem! Saygı dolu bir gönülle huzurunda durup Rabbine ibadet et, secdeye kapan ve rükû edenlerle beraber rükû et.”(Al-i İmran, 3/43).

İlginçtir ki, Allah Kur’an’da İslam dininde olan bazı ibadetlerin eski ümmetlerde de olduğunu bildirmek suretiyle, bütün semavi dinlerin birer hak din olduğunu bildirmiştir. Ateistler ise, bu hak ve hakikatın ta kendisi olan dinlerin birleştiği ibadet ortak paydasını İslam dininin aleyhinde kullanmaya kalkışmışlardır. Aslında Allah’a inanmayan bir kimsenin dinlerden bahsetmesi ayrı bir patolojik vakadır. Daha önceki dinlerde ibadetin varlığını ileri sürmeleri, buna inandıkları için değil, inanmadıkları bir argümanı inanmadıkları bir dinin aleyhinde kullanıyorlar. Bu kadar samimiyetsiz bir tavır ancak bir ateistte bulunur.

Arap Müşriklerinde İbadet:

- Arap putperestlerinde namaz: Müşriklerin beş vakit namaz kıldığına dair iddia tamamen uydurmadır. Bırakın beş vakit namazı, bir tek namazı bile kılmıyorlardı. İbn Abbas’ın da belirttiği gibi, bunlar üryan bir şekilde Kâbe’nin etrafında dolaşırken ıslık çalıyor ve el çırpıyorlardı ve bunu(belki de müslümanların namazını gördükten sonra) namaz olarak adlandırıyorlardı. Allah da

“Onların Kâbe'deki namazları, ıslık çalmak ve el çırpmaktan başka bir şey değildir. Küfrünüzden dolayı azabı tadın.”(Enfal, 8/35)

mealindeki ayette bunların yaptıklarının namazla bir ilgisi olmadığını, saçma sapan bir iş olduğunu bildirdi(bk. Taberi, Razi, Beydavi, ilgili ayetin tefsiri). Bununla beraber, Mekke’de Kâbe’den dolayı, Hz. İbrahim’den beri tavaf geleneği kesintisiz devam etmiştir. Müşrikler, bu ve benzeri ibadet ritüellerini, özellikle Hz. İbrahim’in dininden aldılar. Putlara taparken de Allah’a olan inançları da bu yoldan  gelmiştir. 

f) Soruda yer alan “Kur’an’da yazılı olanların tümünün putperestlerden ve Yahudilerden derleme, toplama olduğu gerçeği...” iddiası, dayanaksız atmasyonların en adisi ve en habis bir ruhun ürünüdür. İnsanlık tarihinde bu kadar çirkin bir iftira, bu kadar patavatsız bir palavra, bu kadar bilgiden yoksun bir iddia, bu kadar -açıktan- yanlı bir yalan, bu kadar vicdanların sesinden uzak bir küstahlık, belki de hiç duyulmamıştır. Küstahlığın bu kadarına pes doğrusu! Sitemizde bu konuyla ilgili bilgiler vardır. Şimdi, vicdanlı insanları yalnız şu ayeti düşünmeye davet ediyoruz:

“Tevrat indirilmeden önce, İsrail’in (yani Yâkub’un) kendi nefsine haram kıldığı hariç, diğer bütün yiyecekler İsrailoğullarına helâl idi. De ki: İşte meydan! İddianızda tutarlı iseniz Tevrat’ı getirip okuyun!” (Al-i İmran, 3/93)

Acaba vicdanıyla beraber zerre kadar aklı olan bir kimse,Tevrat’a bağlı din adamlarına karşı böyle açıkça meydan okuyan ve onların Tevrat’ın bilgilerini gizlediklerini söyleyip onlara meydan okuyan bir kitabın Tevrat’an derleme olduğunu söyleyebilir mi?

e) Allah isminin diğer dinlerde neden olmadığını, yalnız Arap putperestlerinde olduğunu söyleyip -İslam dinine saldırmak için- bu işten vazife çıkarmaya çalışan zavallı bir cahile cevap vermek bile abesle iştigaldir. Ancak soruda olduğu için kısaca belirtelim ki, Allah har topluluğa gönderdiği dinin vahyini onların diliyle göndermiştir. Her dilin kendine mahsus terminoloji de o vahiy edilen ilahi metinlerde korunmuştur. Zaten dilleri yaratan, insanlara öğreten de Allah’tır, vahyi bildiren de Allah’tır. Allah’ın isimleri onun sıfatlarını gösteren birer unvandır. Örneğin, Alîm ismi, onun ilim sıfatını, Halık ismi, onun yaratma sıfatını, Rahîm ismi, onun merhamet sıfatının unvanıdır. Hangi dilde bu manalar nasıl ifade ediliyorsa, vahiylerde de o terminoloji kullanılmıştır.

Hz. İsmail, Arapların atası olduğu için, o da Arapça konuşuyordu ve dinindeki terminolojiyi de arapça kökenli olarak kullanıyordu. Arap müşrikleri de Hz. İsmail’den beri gelen ve âlemlerin rabbi olan yaratıcıyı vasıflandıran “Allah” ismini kullanıyorlardı. Kur’an da Arapça diliyle olduğu için âlemlerin rabbini özellikle Allah olarak adalandırmıştır. Bununla beraber, en son vahiy olan Kur’an’da, ilahi  sıfatlara delalet eden onlarca Allah’ın isimleri zikredilmiştir. Bu sebeple, Kur’an’da yer alan Allah isminin, başka dinlerde veya dillerde başka kelimelerle ifade edilmesi, son derece doğaldır. Ancak, Müslüman milletler hangi dili konuşursa konuşsunlar, Kur’an’da kullanılan Allah ismini kullanmayı tercih ederler. 

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet