İbadet etmeyen, fakat maddi durumu ve aile düzeni yerinde olduğu için kafası rahat olan adamın duyduğu huzur ile ibadet eden ve yaşama amacının kulluk olduğunun bilincinde olan adamın duyduğu huzur arasında nasıl bir fark vardır?

Değerli kardeşimiz,

Birincisi, yani ibadet etmeye kimsenin duyduğu huzur şuna benzer: Çok yaralı ve acılar çeken bir kimsenin uyuşturucularla ağrılarının dindirilmesi neticesinde huzurlu olması gibidir.

İkincisi ise, yani ibadet eden kimsenin duyduğu huzur şuna benzer: Gerçekten sağlıklı sıhhatlidir, hiçbir acısı yoktur, uyuşturucu almadan da huzurludur.

İşte bir kimse ibadet yapmadığı hâlde fani lezzetlerle, eğlencelerle aklını uyuşturup geçici bir huzur bulur. Halbuki aklını başına aldığında akıbetinin cehennem veya ebedi hapis veya yokluk olduğunu düşünür, hayatı azapla dolar. Ölümü hatırına getirdikçe tarifi mümkün olmayan bir elem duyar. 

İman ve kulluk ise, insana bu dünyada dahi bir nevi cennet hayatı tattırır. İmanda manevi bir cennet, küfürde ise manevi bir cehennem bulunur. 

İlave bilgi için tıklayınız:

- İbadet nedir, insanlar niçin ibadetle sorumlu tutulmuşlardır?

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet