Firavun kendi ölümünü kendi mi seçti?

Bu rivayetin:
- Kaynağı nedir?
- Sahih midir?
- Orijinali ve tam tercümesi nasıldır?
- Böyle bir olay varsa bunu nasıl anlamak gerekir?
“Bir gün Hz. Cebrail (a.s), insan kıyafetinde Firavuna gelip şöyle dedi: Benim bir kölem vardır. Ben ona ne kadar iyilik yaptım ise o bunun karşılığında bana zulmetti. Hatta sonunda bana isyan edip benim adımı kendine ad yaptı ve bütün kölelerimi kendine kul eyleyip taptırdı.
Firavun, “O ne kötü bir kuldur” dedi. Hz. Cebrail (a.s), “Evet çok kötü bir kuldur, onun cezası nedir?” diye sordu. Firavun, “Suda boğmak gerekir” dedi.
Hz. Cebrail (a.s), “Bunu bana yazılı olarak ver de elimde delil olsun” dedi. Firavun yazıp mühürleyerek Cebrail’e (a.s) verdi. O da alıp gitti.
- Hz. Musa da emredildiği gibi kavmini alarak şehirden ayrıldı. Kızıldeniz e vardıklarında Allah u Teala, Musa’ya (a.s) asa ile suya vurmasını emretti. Hz. Musa (a.s) asa ile suya vurunca on iki yol açıldı. Israiloğulları kabileler halinde bu yollardan gitmeye başladı ve sağ salim suyu geçip karaya çıktılar.
- Yıllar sonra Firavun denize geldiğinde Cebrail a.s onun atını çekerek suya girdirdi kavmi de peşinden suya girdi ve su onları yuttu. Firavun helak olacağını anlayınca yardım etmesi için Cebrail’e yalvardı. Cebrail a.s, firavun’un kendi eliyle yazdığı mektubu ona gösterdi. Bunu görünce anladı ki artık kendisi için kurtuluş yoktur."

Değerli kardeşimiz,

- Bu rivayetin kaynağı için bk. Beyhaki, Şuabü’l-İman, 4/133 no: 4562.

- Bu kıssayı tashih eden bir kaynağa rastlayamadık.

- Bununla beraber, bu bir hadis değildir, Abdullah b. Amr b. As’ın verdiği bilgidir. Hz. Abdullah b. Amr’ın İsrailiyatla ilgilendiği bilinmektedir. Bunun da İsrailiyattan bir bilgi olması kuvvetle muhtemeldir.

İsrailiyat, Yahudilik ve Hristiyanlık’tan İslam kaynaklarına geçtiği kabul edilen bilgilerdir.

- Orijinal metni şöyledir: 

 وَعَرَضَ لَهُ جِبْرِيلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ، فَقَالَ: أَيُّهَا الْمَلِكُ أَعِزَّنِي عَلَى عَبْدٍ لِي. قَالَ: وَمَا قِصَّتُهُ. قَالَ: عَبْدٌ لِي مَلَّكْتُهُ عَلَى عَبِيدِي وَخَوَّلْتُهُ مَفَاتِيحِي فَعَادَانِي فَأَحَبَّ مَنْ عَادَيْتُ وَعَادَى مَنْ أَحْبَبْتُ. قَالَ: بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدُكَ لَوْ كَانَ عَلَيْهِ سَبِيلٌ لَغَرَّقْتُهُ فِي بَحْرِ الْقَلْزَمِ. قَالَ: يا أَيُّهَا الْمَلِكُ اكْتُبْ لِي كِتَابًا. قَالَ: فَدَعَا بِكِتَابٍ، وَدَوَاةٍ فَكَتَبَ مَا جَزَاءُ الْعَبْدِ الَّذِي خَالَفَ سَيِّدَهُ فَأَحَبَّ مَنْ عَادَى، وَعَادَى مَنْ أَحَبَّ إِلَّا أَنْ يُغَرَّقَ فِي بَحْرِ الْقَلْزَمِ قَالَ: يَا أَيُّهَا الْمَلِكُ اخْتِمْهُ لِي فَخَتَمَهُ، ثُمَّ دَفَعَهُ إِلَيْهِ فَلَمَّا كَانَ يَوْمُ الْبَحْرِ أَتَاهُ جِبْرِيلُ بِالْكِتَابِ. فَقَالَ: خُذْ هَذَا مَا اسْتَفْتَحْتَ بِهِ عَلَى نَفْسِكَ - فَرُبَّمَا قَالَ: هَذَا مَا حَكَمْتَ بِهِ عَلَى نَفْسِكَ - "

Tercümesi:

“Bir gün Cebrail (as) ona (Firavun’a bir insan suretinde) göründü (yanına vardı) ‘Ey Kral! Bir kölem hakkında bana yardımcı ol!’ dedi. Firavun: ‘Hikâyesi nedir?’ dedi. Cebrail şunları söyledi:

‘Bu benim bir kölemdir, kendisini diğer kölelerimin başlarına koydum. (Hazinelerimin) anahtarlarını ona verdim. Derken bana karşı düşmanlık besledi. Sevmediğim kimseleri sevmeye, sevdiğim kimseleri sevmemeye başladı.’

Bunun üzerine Firavun: ‘Senin bu kölen gerçekten çok kötü bir köledir. Eğer bir yolu olursa(bir yolunu bulsam) onu Kulzem denizinde boğarım.’ dedi.

Cebrail: ‘Ey Kral! Bu hususta bana bir yazı verebilir misin?’ dedi. Firavun hemen Mürekkep / kalem-kâğıt istedi ve şunu yazdı: ‘Efendisine karşı çıkan, onun sevdiklerini sevmemeye, sevmediklerini sevmeye çalışan bir kölenin cezası, ancak Kulzem denizinde boğulmaktır.’ 

Cebrail: ‘Ey Kral! Bana bu kâğıdı mühürler misin?’ dedi, o da mühürleyip kendisine verdi.

Nihayet deniz günü (Firavun’un denizde boğulduğu gün) geldiğinde, Cebrail yanına gelip mektubu verdi ve ‘Haydi al bakalım, işte bu senin kendi aleyhine yazdığın belgedir.'. Diğer bir rivayette: ‘İşte bu senin kendi aleyhine verdiğin hükümdür.’ dedi (Artık Firavun kurtuluşun olmadığını anlamıştı).”

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet