Kuran'ın dilsel mucizesi var mı?

- İnsanların Kuran'ın dilsel mucizesini fark ettikleri herhangi bir sahih hadis veya rivayet var mıdır?
- Bazı insanlar İslam'ın ilk günlerinde insanların Kur'an'ın dilsel mucizesini bilmediklerini, ancak bunun daha sonra alimler tarafından geliştirilen bir şey olduğunu söylüyorlar. Bu insanlar, insanların dil mucizesi nedeniyle İslam'ı kabul ettikleri sahih hadis rivayetlerinin olmadığını söylüyorlar. Bu konudaki düşünceleriniz nelerdir?
- Ayrıca, edebi mucize ile ilgili icaz-ı Kur'an'ın ancak Muhammed Peygamber'in ölümünden birkaç yıl sonra tartışılmaya başlandığını söylüyorlar.

Değerli kardeşimiz,

Bu konuyu açıklamak için hacimli bir kitap yazmak gerekir. Bununla beraber, biz birer misal olsun diye bir iki hususa işaret ederiz:

a) Evvela, bu konuda doğrudan Hz. Peygamber (asm)'den bir hadis beklemek yersizdir. Çünkü Kuran’daki “Tahaddi” denilen meydan okumalar, belagat, fesahat denilen dilsel mucize misalleri, Kuran’ın mucizeliğini göstermeye yeterlidir.

b) Mesela, önemli ediplerden Velid b. Muğire müşriklerin temsilcisi olarak Kuran’ın kaynağını tespit etmek amacıyla Hz. Peygamber (asm) tarafından okunurken dinlemeye gitmiştir. Fakat geri döndüğünde bekleyenlere verdiği cevap arasında yer alan ifadeye bakalım;

 “Vallahi benim şu anda Muhammed’den (asm) duyduklarım ne insanların ne de cinlerin sözlerine benzemez. Onun dili çok atlı ve taptazedir, üstü meyveli, altı bereketlidir. Ve bu Kuran her zaman üstün olup alt edilemez.” (bk. Menahilu’l-İrfan, 1/215)

c) Bilindiği üzere Kuran’ın belagati fesahati dilseldir. Şimdi Bediüzzaman Hazretlerinin ilmi kaynaklara dayalı şu tespitleri önemli bir cevap teşkil etmektedir:

- Kuran, o asırdan ta şimdiye kadar öyle bir belagat göstermiş ki, Kâbe'nin duvarında altınla yazılan en meşhur ediplerin "Muallakat-ı Seb'a" namıyla şöhret-şiar kasidelerini o dereceye indirdi ki, Lebid'in kızı babasının kasidesini Kâbe'den indirirken demiş: "Âyâta karşı bunun kıymeti kalmadı." (Sözler, 25. Söz, Birinci Zeyl, s. 446)

Tam adı Lebid b. Rebia’dır. O dönemde en büyük şairlerin en seçkin şiirlerinden meydana gelen “Muallakat-ı Seb'a" adıyla bilinen ve jüri tarafından altın harflerle Kâbe’nin duvarına asılan çeşitli doğu ve batı dillerine çevrilmiş şiirlerden biri Lebid’e aittir. Ve bu zat daha sonra -Kuran’ın belagati karşısında hayrete düşmüş ve Müslüman olmuştur. Hem cahiliye hem İslam dönemini yaşadığı için “Muhadramun” unvanını alan Lebid’in hayatı tarihi bir gerçektir. Hatta bazı rivayetlere göre, Müslüman olduktan sonra Kuran’a hürmeten bir daha şiir yazmamıştır.

Hz. Peygamber (asm), Lebîd’in, “İyi biliniz ki Allah’tan başka her şey batıldır, her nimet de şüphesiz zevale mahkûmdur.” beytini takdir ederek, “Hiçbir şairin ağzından bundan daha doğru bir söz çıkmadı.” demiştir. (bk. İbn Esîr, Üsdü'l-ğabe, 4/514)

- Hem bedevi bir edib فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ ayeti okunurken işittiği vakit secdeye kapanmış. Ona dediler: "Sen Müslüman mı oldun?" Dedi: "Yok, ben bu ayetin belagatına secde ettim." (bk. Ahmed Cevdet Paşa, Kısas-ı Enbiya, 1/78)

- Hem ilm-i belagatın dahîlerinden Abdülkahir-i Cürcanî ve Sekkakî ve Zemahşerî gibi binler dahî imamlar ve mütefennin edibler icma' ve ittifakla karar vermişler ki: "Kuranın belagati, takat-ı beşerin fevkindedir, yetişilmez." (Sözler, 25. Söz, Birinci Zeyl, s. 446)

“Şüphesiz bu Kur’an âlemlerin rabbi tarafından indirilmiştir. Onu, senin kalbine uyarıcılardan olasın diye açık bir Arapça ile Rûhulemîn indirmiştir.” (Şuara, 26/192-195)

mealindeki ayetlerde Kuran’ın dilsel yönüne dikkat çekilmiş ve bu dilin o günkü muhatapları olan Arapların -en azından önemli bir kesimin- anlayabileceği açıklıkta olduğu ifade edilmiştir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet