İbadet isimleri neden Farsça?

- İbadet isimlerimizi ve daha başka kelimeleri neden Kuran'da geçen şekliyle Salat, savm, Resul, Nebi vs) kullanmak yerine yoğun olarak Farsçalarını kullanıyoruz?
- Allah'ın tercih ettiği kelimeler daha layık değil mi?
- Caiz olsa bile Allah'ın hakkı/hatırı her şeyden ali değil mi?
- Neden Farsça?
- Neden Şia söylemlerini alıp gündelik hayatımıza yerleştirmişiz? Bir tuhaflık yok mu?

Değerli kardeşimiz,

Sayarken “Savm, salat, hac, zekat” gibi Arapça isimleri kullanıyoruz.

Fakat Osmanlı döneminde Türkçe edebiyat devreye girince, Türkçeye yakın olan Farsça kelimelerin kullanılması daha uygun görülmüştür.

Farsça edebiyatı da İslam’ın önemli bir kültür dili olduğundan bu dilin bazı lafızlarını kullanmak hikmetli bulunmuştur.

Türkçe edebiyatta, özellikle Divan edebiyatında Farsçanın hâkimiyeti tartışmasızdır. Bu meseleyi “Sünni-Şii” aynasında göstermek hoş bir yaklaşım değildir.

Hani meşhur bir menkıbe var: Türkiye hacıları “Biz haçta ibadetleri Türkçe yapıyoruz, Namazı Türkçe kılıyoruz, Ezanı, kameti Türkçe okuyoruz (yani Araplar da aynı bizim gibi yapıyorlar), fakat sıra alışverişe gelince Arapça konuşurlar, biz anlamıyoruz.” şeklinde serzenişte bulunuyorlar.

Türkçe-Farsça da böyle bir hâl almışa benziyor.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet