Canımı yakan, beni boğan bir durum var, neden?

- Çok günahkardım. Tövbe ettikten sonraki ilk 4-5 ay muazzam ibadet aşkıyla tutuşan ben, yavaş yavaş ibadet ederken acı çeken birisine dönüştüm. Canım çok yanıyordu, gitmediğim hoca kalmadı. Bu süreç 3 sene civarı sürdü. Kötü rüyalar, vesvese krizleri, fiziki krizler, küfür etmeyen ben küfürbaz oldum. Bana istemsiz şehvet giriyor, engelleyemiyorum.
- An itibariyle namazlarımı kılmaya çalışsam da çok canım yanıyor, zerre huşu ve ihlas gösteremiyorum. Deli gibi ibadet etmek istiyorum, teheccüdlere kalkmak istiyorum ama olmuyor.
- Canımı yakan, beni boğan bir durum var. Bu durumum nedendir?
- Ne derecede mesulüm ben?

Değerli kardeşimiz,

- Canın yanması imtihanın bir tezahürüdür.

İnsanlar genellikle günahlara bulaşıyorlar. Günahlar dereceler itibariyle farklıdır. Büyük-küçük günah yanında, zahirî (organlarla yapılan) günahlar ve batınî (kalbî-hissî, aklî-fikrî) günahlar da vardır. Bunların hepsinin vebali olduğu gibi, tövbe ile onları temizleme imkanı da vardır.

Bir insan bir tarafını tamir etmek üzere önceki günahları terk etmek ve yapılması gereken ilahî emirleri yerine getirmek için bir çaba içerisine girdiği zaman, şeytan ve eski alışkanlığı olan nefs-i emmaresi bu yeni yolda yürümesini engellemeye çalışırlar. “Zararın neresinden dönülse kârdır” kuralını tersine işleterek, şeytan ve nefis kişiyi ne kadar hak yoldan saptırırsa bunu kâr kabul ederler. 

- Kişinin iman gücü ve din ile ilgili bilgisi nispetinde kendisine farklı stratejiler ve taktikler kullanılır. Mesela; bir insanı namazdan alıkoymak zor ise, şeytan -elinden geldiğince- onu “tadil-i erkân” konusunda, huzurda ve huşû içinde bulunmaması için her türlü tuzağı kurar. Hatta bazen “çok samimi olduğunuz bir konuda” sizin samimi olmadığınızı telkin etmek suretiyle aklınızı karıştırır, feleğinizi şaşırtır. Siz kendinizi ıslah olmaz ve iflah olmaz bir adam olarak görmeye başlarsınız.. Şeytan nefsin de yardımıyla bu düşüncenizi hep canlı tutarak sizi dinden uzaklaştırmaya ve soğutmaya çalışır. 

Bu konuda kesinlikle siz de “Zararın neresinden dönülse kârdır.” düsturunu göz önünde bulundurarak, Allah’ın emir ve yasaklarına riayet ettiğiniz nispette kendinizi Allah’ın özel lütuf ve ihsanına mazhar olmuş nasipli bir mümin sayın ve eski kötü yoldan sizi uzaklaştıran Allah’a şükredin. Böylece moraliniz düzeldiği oranda hak yolda yürümeye ve şevkiniz de artmaya başlar.

Bu konuda Risale-i Nur Külliyatı mücerreb bir hekîmdir. Size onu okumanızı ve o konuda tecrübesi olan kimseler ile yüz yüze gelmenizi tavsiye ettikten sonra, numune olarak oradaki ifadelerden şu sözleri takdim etmekte fayda mülahaza etmekteyiz. 

“Ey maraz-ı vesvese ile mübtela! Biliyor musun vesvesen neye benzer? Musibete benzer. Ehemmiyet verdikçe şişer, ehemmiyet vermezsen söner. Ona büyük nazarıyla baksan büyür. Küçük görsen, küçülür. Korksan ağırlaşır, hasta eder. Havf etmezsen hafif olur, mahfî kalır. Mahiyetini bilmezsen devam eder, yerleşir. Mahiyetini bilsen, onu tanısan gider.” (bk. Sözler, Yirmi Birinci Söz, s. 274)

Şunu unutmayalım ki,

“Mühim ve büyük bir umûr-u hayriyenin (hayırlı işlerin) çok muzır manileri olur. Şeytanlar o hizmetin hadimleriyle (veya samimi tövbe eden kimselerle) çok uğraşır. Bu manilere ve bu şeytanlara karşı, ihlas kuvvetine dayanmak gerektir. İhlası kıracak esbabdan; yılandan, akrepten çekindiğiniz gibi çekininiz.” (bk. Lem'alar, Yirmi Birinci Lem'a, s. 160).

“Amellerin en hayırlısı -az da olsa- devamlı olandır” (bk. Buhari, İman 32) manasındaki hadiste ifade edildiği üzere, Allah’ın lütfuyla muvaffak olduğumuz, tövbemizi korumaya devam edelim, yapmakta olduğumuz güzel ibadet ve amellerimize kanaat edelim, kusurlarımızı gidermesi için Rahman ve rahîm olan Rabbimize yalvaralım.

Hülasa: Mevcut olan güzel işlerimize kanaat edelim, fakat daha fazlasını elde etmek için de gayret gösterelim.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet