Enbiya suresi 32. ayette geçen “korunmuş tavan” nasıl tefsir edilmiş?

- Enbiya 32. ayeti 200 yıl önceki âlimler nasıl tefsir etmişler? 
- Nasıl bir anlam çıkarmışlar bu ayetten eskiler?
- "Gökyüzünü koruyucu tavan yaptık" ifadesi anlaşılıyor muydu, yoksa bilimin bazı buluşlarından sonra mı bu şekilde tefsir olunmaya başlanmıştır?  

Değerli kardeşimiz,

Kur'an’ın ifadeleri umumi, genel, cami olup bütün asırlara hitap etmektedir. Her asır o zamanki bilgi seviyesine göre bu cami ifadelerden hissesini alır, geri kalanı başka asırların gelmesini bekler. Çünkü Kur’an sözü genelde mutlak bırakır, kayıtlamaz. Az söyler ta mana geniş olsun.

“Semayı da korunmuş bir tavan kıldık…” (Enbiya, 21/32) ayeti de böyledir.

Bu ayette semanın hangi yönlerden, nelerden korunduğu belirtilmiyor. Dolayısıyla her türlü koruma ve korunma ve her türlü zararlı varlık bu korunmanın şümulündedir.

Eski tefsirlerde bu korunmadan daha çok şeytanlardan korunma, çökmesinden, yeryüzüne düşmesinden korunma, şirk ve günahlardan korunma gibi manalar anlaşılmıştır. (bk. Taberî, Zemahşerî, Râzî, Mâverdî, İbnu’l-Cevzi tefsirleri)

Nitekim bu manaların bir kısmı başka ayetlerde de ifade edilmektedir.

Günümüzde ise, bu manaların yanında korunmadan maksadın, zararlı ışınlardan, yeryüzüne yönelen meteorlardan korunması gibi manaları da anlayabiliriz.

Bu anlayışlar birbirine aykırı ve mani değildir. Çünkü ayetin ifadesi genel, kayıtsız (mutlak) ve câmidir; her türlü korumayı içine alır.

Bilimsel tefsire konu olan pek çok ayette durum böyledir. Ayetlerin cami ifadeleri pek çok manaya işaret ediyor olabilir.

Ancak bu gerçeğin farkında olmayan bazı kimseler ya ilk dönemdeki manayı esas alıp sonraki yorumlara itiraz etmekte ya da öncekiler anlamamış, bu ayetin asıl manasını şimdi anlayabiliyoruz demektedirler.

Doğru olan ise, ayetin -sıhhatli olmak kaydıyla- pek çok manayı taşımasıdır.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet