Başka birisinin günahı için ağlamak, onun için üzülmek doğru mudur?

- Bugün birsi için gerçekten çok üzüldüm ve gözyaşı döktüm. Etrafımdakiler sen kimsin ki, yaşın kaç ki ona ağlıyorsun, dediler.
- Böyle durumlarda onlara ne cevap verilmeli?

Değerli kardeşimiz,

Öncelikle sizi tebrik ederiz. Kendi günahına ağlayamayanların yaşadığı bir dönemde, daha doğrusu yaptığı işlerin günah olduğunu anlayamadığı bir zamanda, başkalarının dertleriyle dertlenmenizden ötürü tebrik ediyoruz.

Biz kimi örnek alıyorsak, hayatımız ona göre şekilleniyor. Bu ünkü lisanda idol deniyor. Herkesin kafasında bir kahramanı oluşuyor. Hayatı yücelerden kontrol edilen Hz. Muhammed (asm), Allah'ın, yarattığı insanlardan istediği hayat biçimidir. O'nun hayatına ne kadar yakın yaşıyorsak, Allah katında hayatınızın değeri de o kadardır.

O doğarken annesi Hz. Amine’nin ifadesine göre, “Ümmeti, Ümmeti” dediğini işitmiş. (bk. Suyûtî, el-Hasâisü'l-Kübrâ: 1/80, 85, 91)

O (asm) alemşümul bir din olan İslamı yaşayan ve nasıl bir İslam yaşanmalı örneğini arkadaşlarıyla beraber rol model olarak sergiledi. Yani O kendisine vahyedilen bir hayatı yaşadı. Zira Onu terbiye eden rabbidir. “Beni Rabbim terbiye etti / Eddebeni Rabbi” (Münâvî, Feyzü’l-Kadîr, 1/224; Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ, 1/70)

Diğerkâm olanlar, başkalarının dertlerini kendine dert edebilen Yüce ruhlar hodgam ve bencil yaşamıyorlar.

Peygamber Efendimiz (asm) ümmetinin dünyada yaşayacağı fitne dönemlerini Nübüvvet dürbünüyle görmesiyle ümmetinden endişe ediyor. "Ümmetim, Ya Rabbi ümmetim, onlar benim ümmetim ne olursun...", diye yalvarıyor, cehenneme gideceklere üzülüyor, onlar için ağlıyor, Allah’a yalvarıyor ve yakarıyor. (Müslim, İman, 346)

Tevbe suresi 128. ayette, "sizin sıkıntıya girmeniz Ona çok ağır geliyor. Ve size karşı çok ama çok merhametlidir, Rauf ve Rahimdir." diye haber veriliyor.

Peygamberimiz (asm)'in yolundan gidenlere baktığımızda, örneğin Sıddık-ı Ekber olan Hz. Ebu Bekir, "Ya Rabbi, benim cismimi büyüt cehenneme koy başkalarının yer kalmasın.", diyor ve insanlık yanmasın istiyor o yüce ruh. (bk. Şemseddin Sivasi, Cihar-ı Yar-ı Güzin, s. 25)

Çağımızın büyük dimağı Bediüzzaman da "Milletimzin imanını selamette görürsem cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım, çünkü vücudum yanarken gönlüm gül gülistan olur." (bk. Tarihçe-i Hayat, Isparta Hayatı), diyor.

Kendini düşünüp kendi günahına bile ağlayamayan insana mukabil başkalarının işlediği günaha ağlayabilen yüce kamet ve ruhlar da vardır.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet