Allah, kendisine ortak koşulmasını asla affetmeyeceğini haber vermektedir. Ancak Nisa Suresi, 153. ayette ise Allah'a şirk koşanların affedildiği bildirilmektedir. Burada bir çelişki var mıdır?

Değerli kardeşimiz,

“Allah, kendisine ortak koşulmasını asla affetmez.” mealindeki ayetin manası: Allah’a şirk koşanlar, şayet tövbe etmeden müşrik olarak ölürlerse, Allah onları asla affetmez. Oysa başka günahlar işleyip tövbe etmeden ölenler için de af  kapısı he zaman açıktır. Allah –şirkin dışında- dilediği kimseler için dilediği günahı affedebilir. Nisa Suresi 48. ayette anlatılan husus bundan ibarettir.

Nisa Suresi 153. ayette yer alan “affetme” hususu, iki şekilde yorumlanmıştır.

Birincisi: Söz konusu Yahudiler -birbirlerini öldürmek suretiyle- tövbe ettikleri için affa uğramışlardır. Çünkü, tövbe hangi günahtan olursa olsun, hangi çeşit küfür ve şirkten olursa olsun -samimi olarak şartlarına uygun yapıtlığı takdirde- Allah tarafından kabul edilebilir. Demek oluyor ki, affedilmeyen şirk, ahirete tövbesiz olarak intikal eden şirktir. Yoksa dünyada iken tövbe ile uzaklaştırılan şirk de diğer günahlar gibi affedilebilir.

İkinci bir yoruma göre, ayetteki affetmekten maksat, söz konusu -buzağıya tapan- Yahudilerin hepsinin kökünü kazımayıp, bir kısmını helak ederken diğer bir kısmını hayatta bırakarak helak etmekten muaf tutmuştur. (bk. Taberî, Razî, İbn Aşur,  ilgili ayetin tefsiri)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet