Kim beni anarsa beni bulur, sözü kudsi hadis midir?

"Kim, beni anarsa beni bulur. Bulunduğum o kimseyi kendime aşık ederim, sevdiririm, kendime aşık ettiğim kimseyi arif ederim, arif ettiğim kimseyi katlederim, katlettiğim kimseye diyet ben olurum. Onunla benim aramda hiç bir fark kalmaz."

Değerli kardeşimiz,

Soruda geçtiği şekliyle bir rivayet bulamadık.

Burada geçen bazı ifadelerin de içinde bulunduğu bazı rivayetler İmam Gazali’nin İhya’sında geçmekteyse de Iraki bu rivayetlerin aslının olmadığını söylemiştir:

Davud'un haberlerinde Allah Teâlâ'nın Hz. Davud'a şöyle buyurduğu rivayet edilir:

Ey Davud! Arzımın ehline tebliğ et ki ben beni sevenin dostuyum. Benimle oturanın arkadaşıyım. Zikrime ünsiyet edenin munisiyim. Bana arkadaşlık yapanın arkadaşıyım. Beni seçeni seçerim. Bana itaat edeni severim. Ne zaman kulumun beni sevdiğini bilirsem, onu nefsim için kabul eder, onu öyle bir sevgi ile severim ki mahlukatımdan hiçbiri bu hususta onun önüne geçemez. Kim hak ile beni ararsa bulur. Kim gayrimi ararsa bulamaz!

Ey yeryüzünün ehli! Dünyanın aldanışında sizde olanı terk ediniz. Benim kerametime, arkadaşlığıma, benimle oturmaya geliniz! Benimle ünsiyet ediniz ki sizinle ünsiyet edeyim ve muhabbetinize koşayım! Muhakkak ki ben, dostlarımın çamurunu dostum İbrahim'in, kurtardığını (kulum) Musa'nın ve seçtiğim Muhammed'in çamurundan yarattım. Müştakların kalplerini nurumdan yaratıp, celalimden nimetlendirdim.

Seleften bir zattan rivayet ediliyor ki Allah Teâlâ, sıddıklardan birine vahiy göndererek şöyle buyurmuştur:

Benim birtakım kullarım vardır, beni severler. Ben de onları severim. Onlar bana müştaktırlar, ben de onlara müştakım. Beni anarlar! Ben de onları anarım. Bana bakarlar! Ben de onlara bakarım. Eğer onların yolundan gidersen seni sever, ayrılırsan senden nefret ederim. O zat “Ya Rab! Onların alâmetleri nedir?" diye sorunca Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

Onlar şefkatli çobanın sürüsünü gözetmesi gibi, gündüzleyin gölgeleri gözetirler. Kuşun, güneş battığı zaman yuvasına müştak olduğu gibi, güneşin batışına müştaktırlar. Ne zaman ki karanlık gelir, yataklar yayılır, tahtlar kurulur ve her dost dostu ile baş başa kalırsa, onlar ayaklarının üzerine dikilirler. Yüzlerine doğru yayılırlar. Kelâmımla bana müracaat ederler. Kendilerine vermiş olduğum nimetlerimden ötürü bana yalvarırlar.

Onlar bağıran ve ağlayanlar, ah çekenler ve şikayet edenlerdir. Ayakta duran, oturan, rükû ve secdede bulunanlardır. Benim gözümle benim için tahammül ederler, benim kulağımla benim sevgimden şikayet ederler.

Onlara ilk vereceğim üç şeydir: Nurumdan onların kalbine atarım. Onlardan haber verdiğim gibi onlar da benden haber verirler. İkincisi, eğer gökler ve bunlarda bulunan şeyler onların terazilerinde olsa bunları onlar için az görürüm. Üçüncüsü, yüzümle onlara yönelirim. Yüzümle kendisine yöneldiğim bir kimseye vermek istediğimi kim bilebilir? (bk. İhya, 4. cilt, Allah'a Olan Şevk'in Manası Bölümü)

Sahih hadisler için tıklayınız:

- Hadiste Allah'ın kulunun zannı üzere olduğu belirtilirken, Necm ...
- "Kim bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak giderim." kudsi hadis ...

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet