Kafam susmuyor ne yapayım?

- Ben gerçekten iyi değilim, kafam susmuyor Allah'tan uzaklaştım.
- Ben 18 yaşındayım ve eskiden çok büyük günahlar işledim gizli çok büyük hatalar işledim yanlışlar yaptım eksiden ben küfür ederdim gıybet yapardım ve aslında bunları yaparken kul hakkına girdiğimi bilmeden yapardım.
- O kadar durgunum ki beni kimse anlamıyor bazen beynim diyor ki sen bu yaptıklarında namaz kılma, ben hayatımı değiştirdim ve ben artık böyle şeyler yapmıyorum. Ama beynim susmuyor ama beni sevenler arkadaşlarım ailem dostlarım beni öbür dünyada kötü bilmesinler.
- Psikolojim bozuldu vallahi daralıyorum kimse görmüyor annem onlar beni böyle görmesini istemiyorum ne yapmalıyım?

Değerli kardeşimiz,

Öncelikle sizi yürekten tebrik ederiz. Ne mutlu size ki, geçmiş günahlarınızı terk etmiş ve tövbe ederek yeni bir hayata başlamışsınız. Eğer geçmişe yönelik yaşadığınız pişmanlık günahlarınıza yönelik ise, şöyle düşünebilirsiniz:

- Allah imtihan sırrına binaen insanlara emmare (günahları isteyen) bir nefis vermiştir. Nefs-i emmare yaratılışı itibariyle hazcı ve zevkçi olup kural tanımaz.

Bu durumu Rabbimiz Kuran-ı Kerim’inde Hz. Yusuf’un (as) lisanıyla şöyle ifade eder:

“Ben nefsimi temize çıkarmam, çünkü Rabbim’in merhamet ettiği hariç, nefs aşırı derecede kötülüğü emreder. Şüphesiz Rabbim çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.” (Yusuf, 12/53)

Görüldüğü gibi peygamberler hariç günah işlenmesi ve hata yapılması insana özgü olup günahsız, hatasız kul yoktur. Önemli olan, günah isteyen nefsine hakim olmak ve eğer geçmişte günah işlemişse pişmanlık duyarak tövbe etmektir.

Tövbe etmek ise, kişiyi Allah’a yakınlaştırır. Belki manen eski halinden çok daha ileri bir seviyeye de çıkabilir. Çünkü Yüce Yaratıcı bir kutsi hadiste bu konuda bize şöyle bir müjde verir:

“Kul bana bir karış yaklaşırsa, ben ona bir arşın yaklaşırım. O bana bir arşın yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım. O bana yürüyerek gelirse, ben ona koşarak giderim.” (Buhari, Enbiya, 50; İtisam, 14; Müslim, İlim, 6)

Siz de Allah’ın mağfiretine inanın. Günahlarınızı tövbe ve istiğfar ile Allah’a yakınlaşmaya vesile görün ve bunun manevi hazzını yaşayın. Çünkü bu durumda ruhen huzurun zevkine ermiş, Allah’ı anmanın ve ona teslim olmanın safasını sürmüş olacaksınız. Geçmişe böyle bakarsanız rahatlayacaksınız.

- Kafanızın susmamasının temel nedeni muhtemelen aşırı kaygılı bir kişiliğe sahip olmanızdır. Bu durum, sizin hassas yapınızdan kaynaklandığı gibi, genetik de olabilir. Normalde sağlıklı bir insanın kafasından bir günde binlerce düşünce geçer, buna engel olamazsınız. Ama kaygılı insanlar daha fazla düşünce ile meşgul olurlar.

Bu durumdan kurtulmanın en önemli yollarından birisi düşünce ve algılama biçiminizle ilgili farkındalık kazanmanızdır. Yani biraz kaygılı yapınızın olduğunun farkına varıp, olaylara fazla bir anlam yüklememenizdir.

Korku ve kaygılarınız, büyük oranda gerçeklerden değil de sizin aşırı kaygılı düşünce biçiminizden kaygılandığını sık sık hatırlayıp, üzerinde durmamaya çalışın.

Muhtemelen ergenlik dönemindesiniz veya sonrası aşamayı yaşıyorsunuz. Bu dönemde hassas ruhlu kişilerde kaygı ve takıntı fazla olur. Bunun geçici bir şey olduğunu, hormonlarla alakalı olduğunu, zamanla azalacağını düşünerek hedefleriniz doğrultusunda yürüyün.

Olayları ve yaşanacakları engellemek, insanların söz ve düşüncelerine engel olmak, size karşı bakışlarını belirlemek elinizde değil. Bu konularda biraz da kadere tevekkül etmek, hayatla, insanlarla kavgaya girmemek sizi daha da rahatlatacaktır.

İkinci önemli yol ise, kendinize, hayatınıza büyük hedefler ve amaçlar koymanızdır. Amacınız büyük olursa, hedefiniz gerçekleştirilebilir, aynı zamanda da sizin için önemli olursa ne geçmişteki konular ne de gelecekle ilgili kaygılar sizi meşgul etmeyecektir.

Siz, elinizden geleni yaptıktan sonra, doğru yolda emin adımlarla ilerledikten sonra emin olun, çevreniz de aileniz de sizi takdir edecektir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet