İnsanlara ancak veled-i zina mı azgınlık yapar?

“İnsanlara karşı ancak veled-i zinâ (bağy) azgınlık yapar. Zira onda bir damar vardır.”
- Bu hadis sahih mi; nasıl anlamalıyız?

Değerli kardeşimiz,

- Heysemi, ilgili hadisin senedinde meçhul bir ravi olduğunu bildirmek suretiyle rivayetin zayıf olduğuna işaret etmiştir.(1)

- Aslında rivayetin muhtevasının vakıa mutabık olmaması zayıf olduğunun açık delilidir. Zira, bu rivayete göre, azgınlık ve zulüm yapanlar sadece veled-i zina olanlardır. Halbuki azgınlık, haksızlık ve zulüm yapanlar arasında veled-i zina olmayan binlerce insan vardır.

- Bu hadisin, eğer sahih bir yönü varsa- bu durumda kötü olduğu Allah tarafından Peygamber Efendimize (asm)  bildirilen belirli bir kişi hakkında olduğu, bu nedenle de genellemenin asla uygun olmayacağı söylenebilir.

Nitekim “Veled-i zinanın, üç kişinin en şerlisi olduğu” yönündeki hadis rivayeti de özel bir kişi hakkında söylenmiştir.

Hz. Aişe (r.anhâ) şöyle demiştir: Münafıklardan Hz. Peygambere eziyet eden bir adam vardı. Hz. Peygamber: “Kim beni bu adamdan kurtaracak?” diye sordu. Kendisine söz konusu kişinin veled-i zina olduğu söylendi. Bunun üzerine buyurdu ki: “O, üç kişinin en şerlisidir.”(2)

Bu kişi, mürtet olarak büyümüş ve böylece anne-babasından daha kötü hâle gelmiştir.(3) Anne-babası Müslüman olduğu halde, o Müslüman olmadığı için anne babasından daha kötü olmuştur.(4) Yoksa sadece veled-i zina olduğu gerekçesiyle kötü sayılmış değildir.(5)

İşte, Veled-i zinanın üç kişinin en şerlisi olduğu rivayetiyle ilgili yapılan bu ve benzeri açıklamalar, soruda geçen rivayet için de geçerlidir.

Burada önemli olan husus şudur:

Zinadan doğan çocuğun tahkir edilecek suçu yoktur; ancak takdir edilecek ve diğerlerine üstün tutulacak yönü ve başarısı da yoktur.

Ayrıca, İslam dininde; Hristiyanlıkta olduğu gibi atalardan miras alınan, “ezeli bir günah” akidesi yoktur. Kur'an'da şöyle buyurulmaktadır:

 “... Kimse kimsenin günahını yüklenmez.” (İsrâ, 17/15),

“Kim zerre kadar hayır yaptı ise onu görür; kim zerre kadar şer yaptı ise onu görür.” (Zilzal, 99/7, 8) .

Bu önemli kuralı unutmamak gerekir.

Kaynaklar:

1) bk. Mecmau’z-Zevaid, 6/258.
2) Hakim, Müstedrek, Itk, 2/233-234.
3) Serahsî, Mebsût, 1/41.
4) Azimabâdî, Avnu’l-mabud, 10/360.
5) Ebû’l-Mehâsin Yusuf b. Musa el-Hanefî, el-Mutasar Mine’l-Muhtasar Min Müşkili’l-Âsâr I-II, Alemü’l-Kütub Beyrut, ty, 2/71.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet