İmamlar yanlış hüküm mü vermişlerdir?

- İmam Azam, İmam Ebu Yusuf ve İmam Muhammed yanlış hüküm mü vermişlerdir?
- Fıkıh kitaplarında şöyle yazıyor:
 "Eğer rüyada cinsel ilişkide bulunduğunu hatırlıyorsa, gusletmesi gerekir. Yaşlığın meni olup olmamasında şüpheye düşmesi bir önem taşımaz. Ancak ihtilam olduğunu hatırlamadığı takdirde, yaşlığın mahiyetinin ne olduğu üzerinde durulmaz ve gusül gerekmez. Çünkü akıntının şehvetle geldiği bilinmemektedir. Bu mesele İmam Ebû Yusuf'a göredir, İmamı Azam ile İmam Muhammed'e göre, gelen akıntının mezi olduğunu anlıyorsa, gusl etmesi gerekmez. Fakat meni olduğunu biliyor veya şübheye kapılıyorsa, gusletmesi gerekir. İhtiyata uygun olan da budur. Onun için fetva buna göredir.".
-  İyi ama şu hadis, bu hükümleri boşa çıkarmaz mı:
 "Hz. Aişe (radıyallahu anhâ) anlatıyor: "Resulullah'a, "bir kimse elbisesinde ıslaklık bulsa, ancak ihtilam olduğunu hatırlamasa (yıkanması gerekir mi?)'' diye sorulmuştu. "Evet, yıkanmalıdır!" diye cevap verdi. Sonra, ihtilam olduğunu görüp de yaşlık göremeyen kimseden soruldu: "Ona gusül gerekmez" dedi.
Ümmü Süleym (radıyallahu anhâ) sordu: "Bunu kadın görecek olursa, kadına gusül gerekir mi?'' Buna da: "Evet! Kadınlar, erkeklerin emsalleridir!'' diye cevap verdi.'' Ebu Dâvud, Tahâret 95, (236); Tirmizi, Tahâret 82, (113).
- Bu hadise göre ihtilam olduğunu hatırlamayan ama elbisesinde yaşlık gören kimse gusletmelidir, yani İmam Ebu Yusuf'un hükmü boşa çıkıyor. Aynı zamanda bu hadise göre ihtilam olduğunu gören ama yaşlık göremeyen kimseye gusül gerekmez, yani bu durumda üç imamın da hükümleri boşa çıktı. İmam Azam ve İmam Muhammed'in hükümleri bir, İmam Ebu Yusuf'un hükümleri ise iki defa boşa çıktı. Yani bu imamlar yanlış hüküm mü vermişlerdir?
- Bu durumda İmam Azam, İmam Muhammed ve İmam Ebu Yusuf'un bu konu hakkında ki hükümlerine uymamalı mıyız?
- Hadise mi uyacağız yoksa bu 3 imama mı?

Değerli kardeşimiz,

Öncelikle ifade edelim ki, her müçtehit içtihadına dini bir delile dayandırır, böyle bir delil olmadığında içtihat eder.

İmamlar (müçtehitler) de hata edebilirler; bunun birden fazla sebebi olur. Allah Teala müçtehitlerin hatasına bir sevap, isabetine en az iki sevap verir; çünkü ortada kasıtlı bir yanlış hüküm yoktur, elden gelen bütün gayret sarf edildikten sonra böyle bir hükme ulaşılmıştır:

“Bir müçtehit, içtihat eder ve içtihadında isabet ederse iki sevap; hata ederse bir sevap kazanır.” (Buhari, İ’tisam, 21; Müslim, Akdıye, 15)

Kişi müçtehit ise ayet ve hadislerin ışığında içtihat ederek ulaştığı sonuca göre amel eder ve Allah Teala onun -hatalı da olsa- amelini sevap vererek kabul buyurur.

Kişi müçtehit değil ise bir müçtehidin fetvasına göre amel eder.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet