Sahabeler, gök ile yerin birbirinden ayrıldığını tam anlamıyla nasıl yorumlamışlar?

- Daha önce sitenizde Enbiya süresi 30. ayet ile ilgili yazılanları okudum. Kafamı kurcalayan soru, o dönemde insanlar acaba gök ile yerin birbirinden ayrıldığını tam anlamıyla nasıl yorumlamışlardır?
- Biz bu dönemde büyük patlama teorisi ile kafamızda bir şeyler canlandırabiliyoruz, o dönemde insanları bu ayette geçenlere ikna edecek görüş neydi? 

Değerli kardeşimiz,

- Her ayetin her asra bakan manaları vardır. O asrın insanları, o manaları anlarlar ve Kur’an’ın vermek istediğini alırlar. Kıyamete kadar da bu durum devam edecektir.

- İlk dönem alimleri bu ayette geçen “RETK” (bitişik olmak) ile “FETK” (ayırmak) kelimelerine çok güzel anlamlar verdiklerini görüyoruz:

a) İbn Abbas: Gök ile yer bitişik idi, Allah onları ayırdı, gökleri yukarıya yeri aşağıya yerleşirdi. (Taberi, Razi, ilgili yer)

b) Hasan Basri-Katade: Gök ile yer önceden “bitişik” idi. Sonra bu hava (boşluk/atmosfer) ile arlarını ayırdı. (Taberi, Razi, a.y)

- Bazı rivayetlere göre bu görüşü ilk savunan İbn Abbas’tır. (Beğavi, Maverdi, Razi, ilgili yer)

c) Mücahid: Yer ile gök birbirine değil, kendi aralarında (katmanları itibariyle) bitişik idi. Sonra Allah hem göğü hem yerküresini kendi içinde yedişer katmanlara ayırdı. (Beğavi, Maverdi, Razi, a.y)

d) İkrime, İbn Zeyd: “Gök RETK idi yağmur yağdırmazdı. Yer RETK idi bitki bitirmezdi. Sonra Allah onları FETK etti (atmosfer yarattı) göklerden (yukarıdan) yağmur, yerden bitkiler bitirdi. (Taberi, a.y)

- Bu görüşün aynı zamanda İbn Abbas, Hasan Basri ve müfessirlerin büyük çoğunluğuna ait olduğu bildirilmiştir. (bk. Razi a.y)

- Taberi, bu son görüşü benimsemiştir. (Taberi, a.y)

e) Bazılarına göre, gök ile yer karanlık ile RETK idi, sonra Allah onları aydınlık/ışık ile FETK etti. (bk. İbn Atıyye, ilgili yer)

f) Ebu Müslim el-Isfahani: Ayette yer alan RETK: yokluk, FETK ise yaratma manasına gelir. Yani, gök ile yer önce yok idi sonra Allah onları var etti. (Razi, a.y)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet