Babasından vazgeçen kafir mi olur?

Kim babasından vazgeçerse bu küfürdür, diye bir hadis var mı? Varsa ne anlatılmak istenmiş? Gerçekten küfür mü kastedilmiş?

Değerli kardeşimiz,

Babasından vazgeçen kafir olur veya küfür olur anlamında bir hadis yoktur.

Konuyla ilgili hadis-i şerifler, babasının, babası olduğunu kabul etmeyen, babasından başkasını babası kabul eden kişiyle ilgilidir. Burada geçen küfür veya kafir ifadesi de dinden çıkan anlamında değil, nankörlük eden anlamındadır. Çünkü, o nimeti, iyiliği, yüce Allah'ın hakkını ve babasının hakkını inkar etmiş birisi olur. Yoksa burada kastedilen kişiyi dinin dışına çıkartan küfür değildir.

Nitekim Hz. Peygamber (asm) Efendimiz, (kadınlar hakkında): "Onlar kafirlik ederler (nankörlük ederler, küfran-ı nimette bulunurlar)" buyruğu da böyledir. Sonra Efendimiz bizzat kendisi “bunu onların iyilikleri nankörlük ederek inkar etmek, kocaların yaptıkları iyilikleri de reddetmek” olarak yorumlamıştır. (bk. Buhari, İman, 21)

Babasından başkasından olduğunu iddia etmek ise, nesebinin başkasından olduğunu söyleyip, onu baba edinmek demektir.

İlgili hadis-i şeriflerden ikisi şöyledir:

“Bir kimse kendi babası olmadığını kesinlikle bildiği birinin soyundan geldiğini ileri sürerse, ona Cennet haramdır.” (Buhârî, Ferâiz 29; Müslim, Îmân 114, 115)

“Babalarınızdan yüz çevirip onları inkâr etmeyiniz. Her kim kendi babasını bırakıp bir başkasına baba derse, nankörlük etmiş olur.” (Buhârî, Ferâiz 29, Hudûd 31; Müslim, Îmân 112, 114.

Gerçek babasını inkâr ederek, soyundan gelmediği bir kimsenin mirasına konmak gibi çıkar hesapları yüzünden onun oğlu veya kızı olduğunu ileri sürmek Resul-i Ekrem Efendimiz tarafından şiddetle yasaklanmıştır. Birinin oğlu veya kızı olduğunu iddia etmeyi dinin yasakladığını, haram kıldığını bildiği halde, menfaatini her şeyin üstünde tutarak bu hareketi helâl görenler işte böylesine ağır ifadelerle tehdit edilmiştir. “Ona Cennet haramdır” ifadesinden anlaşıldığına göre böylesi kimseler doğrudan doğruya cennete girme imkânından mahrum edilecekler, ancak günahlarının cezasını çektikten sonra cennete girebileceklerdir.

Öz babasını bırakıp başka birine baba diyen kimse, şayet bu davranışı helâl saymıyor, ama yanlış bir iş yaptığını kabul ediyorsa, onun suçu öteki kadar ağır olmasa bile, bu yaptığı hareketin adı iyilik bilmemezliktir; çocukluğundan itibaren babasının kendisi için yaptığı fedakârlıkları görmezden gelmektir. O, bu tutumuyla sadece babasına değil, aynı zamanda Allah’a da nankörlük etmiş olur.

Başka bir rivayete göre, babasını inkâr eden kimsenin mahrumiyeti çok büyüktür. O şahıs, beş yüz senelik mesafeden kokusu duyulan cennetin kokusunu bile duyamayacaktır. (İbn Mace, Hudud 36)

Buna göre:

- İnsanın soyunu, kendi öz babasını inkâr etmesi, onun doğrudan Cennet'e girmesine engel olacak bir günahtır.

- Çocukluğundan beri iyiliğini gördüğü gerçek babasını bırakıp, menfaat düşüncesiyle yabancı birine baba demek, en azından nankörlüktür.

İlave bilgi için tıklayınız:

"Irkını inkâr eden bizden değildir." ifadesi hadis midir, hadis ise nasıl anlamalıyız?

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet