İçinden gelmiyorsa içinin bir bildiği mi var?

- İçinden gelmiyorsa içinin bir bildiği vardır çünkü bir şey kalbinizdeki huzuru bozduğunda ondan vazgeçin şeklinde bir hadis var mı?

Değerli kardeşimiz,

- İçinden gelmiyorsa içinin bir bildiği vardır, çünkü bir şey kalbinizdeki huzuru bozduğunda ondan vazgeçin şeklinde bir hadis var mı?

Tam bu şekilde bir hadis-i şerif bulamadık.

Ancak burada geçen “Bir şey kalbinizdeki huzuru bozduğunda, ondan vazgeçin.” ifadesi bazı hadislerden çıkarılmış bir manadır.

Hz. Peygamber (asm) Efendimiz, Hz. Vabisa’ya şöyle demiştir:

“Ey Vabisa! Kalbine danış, nefsine danış.” buyurdu ve bunu üç defa tekrarladı. Sonra da şöyle devam etti, “İyilik nefsin yatıştığı şeydir. Kötülük ise -insanlar sana fetva verseler bile- nefsi tırmalayan, sinede gel-gitler / tereddütler meydana getiren şeydir.” (Müsned, 4/228; Mecmâu'z-Zevâid, 1/175,10/297)

Aynı konuyla ilgili olarak Peygamber Efendimiz (asm) şöyle buyurmuştur:

“Seni işkillendiren şeyi bırak, işkillendirmeyene geç. Çünkü doğruluk iç huzuru verir, yalan da şüphe ve tereddüt doğurur.” (Tirmizî, Kıyâmet 60)

Bozulmamış her vicdan, insanın içinde bulunan ahlaki otorite, ahlaki değerler ve eylemler hakkında hüküm verme ve yargılama yeteneğine sahiptir.

Şu halde Müslümanın hayatında karşılaştığı durumlar veya ilişkiler karşısında, eğer bu durumlar kişinin kalp huzurunu bozuyorsa, o durumdan veya ilişkiden uzak durması gerektiği yönünde bir öğüt niteliği taşır. Bu, kişinin nefs terbiyesi, maneviyat gelişimi ve Allah'a daha yakın bir yaşam sürmesi için önemlidir.

Bu prensip, İslam'ın helal ve haram sınırlarını gözeterek, kişinin vicdan rahatlığı içinde yaşamasını teşvik eder. Eğer bir eylem veya durum, kişinin vicdanını rahatsız ediyorsa ve iç huzurunu bozuyorsa, bu durumdan uzak durmak, kişinin iman bütünlüğünü korumasına yardımcı olur.

Bununla beraber, “İçinden gelmiyorsa içinin bir bildiği var.” sözü her zaman her yerde doğru olmaz. Örneğin namaz vakti girdiği halde, içimden gelmiyor öyleyse bir bildiği var, denilemez. Buradaki bilgi değildir, nefsin tembelliğidir, mazeret ve bahane aramaya gerek yok.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet