Kibir konusunda bilgi verir misiniz?

Değerli kardeşimiz,

KİBİR

Büyüklenmek, büyüklük taslamak, ululuk iddia etmek. Kendini başkalarından yüksek görerek onları aşağılamak.

Şeytan'a ait bir özellik olan kibir, onun Hz. Adem (as)'e secde etmesini engellemişti. Cenab-ı Allah bunu Kur'ân-ı Kerim'de şöyle anlatmaktadır:

"(Hz. Adem'e) secde etmekten yalnızca İblis kaçındı. Kibirlendi ve kâfirlerden oldu." (Bakara, 2/34).

Küfür ve inkârın en önemli sebebi kibirdir. Bunu Hz. Adem (a.s)'ın kıssasında görmek mümkündür. Nitekim şeytan'ın kibrinden dolayı isyanından sonra, inkâr ve isyan edenlerin çoğu kibir nedeniyle isyan etmişlerdir. Hz. Musa (as)'ın apaçık delilleri karşısında Firavun inkâr etmişti.

"Sonra da Musa'yı ve Harun'u, Firavun ve topluluğuna mucizelerimizle gönderdik. fakat onlar, kibirlendiler ve suçlu bir kavim oldular." (Yûnus 10/75).

Hz. Peygamber (s.a.s) döneminde inkâr eden zengin ve ileri gelen insanlar kibir neticesinde inkar etmişlerdir. Bu durum Kur'an-ı Kerim'de şöyle anlatılmaktadır:

"En sonunda da sırt çevirdi. Büyüklük tasladı ve şöyle dedi: "Bu eskilerden kalan bir sihirden başka bir şey değildir." (Müddesir, 74/23-24),

Zenginlik, ululuk ve makam sahibi olmakla kibrin yakın alakası, Allah Teâlâ'nın şeytan'a şu hitabında görülmektedir:

"Kibirlendin mi, yoksa kendini yüce mi zannettin?" (Sâd, 38/75),

Kibir inkârda önemli bir rol oynadığından, Allah Teâlâ Kur'ân'da kibirden ve bu kelimenin türevleri olan istikbâr, müstekbir ve kibriya'dan sık sık bahsetmektedir,

Hz, Nuh (a.s) oğluna vasiyet ederken şöyle buyurmuştur:

"İki şeyden seni menederim, biri şirk diğeri kibirdir." (Ahmed b. Hanbel, I, 170)

Ebu Reyhâne (r,a) Hz. Peygamber (s.a.s)'den şöyle rivayet etmiştir:

"Cennete kibirden hiçbir şey giremez." Orada bulunanlardan biri şöyle dedi:

"Ey Allah'ın Rasülü! Ben, kamçımın şaklaması ve ayakkabımın sağlamlığı ile güzel görünmekten hoşlanırım, bu kibir midir?" Hz, Peygamber (s.a.s)

"Hayır bu kibir değildir. Allah güzeldir güzeli sever. Kibir, hakkı küçük görmek ve başı gözü ile insanlarla alay etmektir." (Müslim, İman, 47; Ahmed b Hanbel, lV / 133-134)

buyurdu. Bu hadis-i şerif hakk karşısındaki alaycılık ve inkârın kibir olduğunu anlatmakla birlikte, insanlarla alay etmenin kibirden kaynaklandığına işaret etmektedir. Hz. Peygamber (sas) yanında sol eli ile yemek yiyen bir adama "Sağınla ye." demiştir. Adam "Sağımla yiyemiyorum." deyince Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur: "Yiyemez ol. Bu adamın sağıyla yemek yiyemiyorum demesi yalnızca kibrindendir." (Müslim, Eşribe, 107).

Hz. Peygamber (s.a.s) şöyle buyurmuştur:

"Kalbinde hardal tanesi kadar iman olan hiçbir kimse cehenneme girmez; kalbinde hardal tanesi kadar tekebbür bulunan hiçbir kimse de cennete giremez." (Müslim, İman, 147, 148, 149; Ebû Dâvud, Libâs, 26; Tirmizi, Birr, 610; İbn Mâce Mukaddime, 9; Zühd, 16).

Bu hadis-i şerifin Müslim'in es-Sahih'indeki bab başlığı, "kibrin haram olması ve bunun açıklanması" şeklindedir. Buradan da anlaşılacağı gibi kibir haram olan kötü huylardan birisidir. Hadisteki ifade kibirli insanın cennete giremeyeceğini anlatmaktadır. Ancak buradaki kibir, Allah'a ve Peygamber (s.a.s)'e karşı olan kibirdir. Ahlâkî bir özellik olarak kibir, başkalarını küçük görmek ve onlarla alay etmek anlamıyla düşünülürse bu özellik insanı dinden çıkaran bir özellik değildir. Ancak haramdır, insanı dinden çıkarabilecek fiiller işlenmesine sebep olabilir. Böyle bir özellik sahibi de cehennemde kibrinin cezasını çektikten sonra Allah'ın afv ve mağfiretiyle cennete girecektir. Nitekim bir âyet-i kerime'de Allah Teâlâ:

"Biz onların kalblerindeki kin ve hasedi çıkaracağız." (Hicr, 15/47)

buyurarak, cennete giren insanların kalbinden dünyadaki ahlâkî kusurlarının temizleneceğini anlatmaktadır.

Bu konudaki bir başka hadis-i şerif şöyledir:

"Kendini büyük gören yahut kibirli kibirli yürüyen kimse Allah'ın huzuruna, Allah kendisine gazablanmış olarak çıkar." (Ahmed b. Hanbel, II / 118).

Bu hadis kibirlinin âhiretteki durumunu gözler önüne sermektedir. Bu tür bir gazab-ı İlâhiye sebep olarak Hz. Peygamber (sas) insanın elbisesini sürüyerek çalım satmasını ve kibirlenmesini de göstermiş ve:

"Elbisesini kibirle yerde sürüyen kimseye Allah merhamet nazarı ile bakmaz." (Müslim, Libâs, 42)

buyurmuştur. Bu hadis-i şerifler ahlâkı bir kusur olan kibrin Allah nezdinde ne derece kötü kabul edildiğini anlatmaktadır. Bir başka kibir şekli olan hakka karşı büyüklenmek ise kâfirlikle bir kabul edilmiş ve lanetlenmiştir. Hz, Peygamber (sas) şöyle buyurur:

"Mütekebbirler kıyamet gününde, insan şeklinde küçük karıncalar gibi hasredilir. Bütün her taraflarından zillet onları kuşatır..." (Tirmizî, Kıyâme, 47; Ahmed b Hanbel, II / 179).

Hz, Peygamber (sas), kibirlilerin cehenneme gireceğini şöyle anlatmıştır:

"Cennet ile cehennem münakaşa ettiler. Cehennem şöyle dedi: "Bana zâlimlerle kibirliler girecek." Cennet onu şöyle cevapladı. "Bana zayıflarla yoksullar girecek." Bunun üzerine Allah (c.c) berikine "Sen benim azabımsın, seninle dilediğime azab ederim." buyurdu. Ötekine de "Sen benim rahmetimsin, seninle dilediğime rahmet ederim. Sizin her biriniz için dolu dolu insanlar var." buyurdu."(Müslim, Cenne, 34, 35, 36)

Bu konudaki kudsi bir hadis-i şerifte Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır:

"Kibriyâ ridam, azâmet izârımdır. Kim bu ikisinden herhangi birinde benimle çekişirse onu cehenneme atarım." (Ebû Dâvud, Libâs, 25; İbn Mâce, Zühd, 16).

Hz. Peygamber (s.a.s) kibri zemmettiği gibi, kibrin müspet karşıtı olan tevâzuyu da övmüştür. Bir hutbelerinde Hz. Peygamber (sas) şöyle buyurmuştur:

"Allah azze ve celle bana şöyle vahyetti: Mütevâzî olun, öyle mütevâzî olun ki, biriniz diğerine karşı övünmede bile bulunmasın." (İbn Mâce, Zühd, 16)

İslâm bir ahlâkî kusur olan kibri yasaklamıştır. Böyle bir kibir haramdır, Allah'ın rahmetinden kovulma sebebidir. Ancak bir kibir daha vardır ki Kur'an bunu "müstekbir" ifadesiyle ifade etmiştir. Müstekbirler Allah'ın arzında bizzat kendi güzelliklerini tesis etmek için gayret gösteren azgınlar ve zorbalardır. Bunlar Allah'ın kullarını kendi köleleri yapmak için Allah'ın dinine karşı büyüklenirler. Allah Teâlâ bu çeşit insanlar için şöyle buyurmaktadır:

"İşte âhiret yurdu; Biz onu yeryüzünde büyüklenmeyi ve bozgunculuk çıkarmayı istemeyenlere (armağan) kılarız. (Güzel) sonuç muttakilerindir." (Kasas, 28/83).

(bk. Ş. İslam Ans., Md. KİBİR)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet