Efendimiz (s.a.v.)'in Veda haccında Arafat'tan Müzdelife'ye geldiğinde, ümmetinin tüm günahlarının affı için yapmış olduğu duanın kabul olduğuna dair hadis-i şerifi anlatır mısınız?

Değerli kardeşimiz,

Abbâs İbnu Mirdas es-Sillemî radıyallahu anh'ın anlattığına göre:

"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, Arafe günü akşamı ümmeti için mağfiret duasında bulunmuştur. Rabb Teâla, duasına:

"Ben, zalimler hariç ümmetini mağfiret buyurdum. Zira ben zalimden mazlumun intikamını alacağım." diye icabette bulunmuştur."

Resûlullah:

"Ey Rabbim! Dilersen mazluma (kendi katından bir lütuf olarak) cenneti verir, zalimi de affedersin!"

dedi. O akşam Rabb Teâla bu duasına icabet etmedi. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Müzdelife'de sabah namazını kılınca, önceki (cevapsız kalan) duasını tekrar etti. Duasına, arzusu istikametinde cevap verildi. Ravî devamla der ki:

"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm bunun üzerine (memnuniyetinden) güldü -veya "tebessüm etti" demiştir.

Hz. Ebu Bekr ve Ömer radıyallahu anhüma:

"Annem babam sana kurban olsunlar! Şimdiye kadar bu saatlerde hiç gülmemiştiniz. Sizi güldüren şey nedir? Allah seni sevindirsin!" dediler. Aleyhissalâtu vesselâm'ın:

"Allah'ın düşmanı İblis, Rab Teâla Hazretlerinin, ümmetimin hepsini mağfiret buyurduğunu öğrenince, yerden toprak alıp kendi yüzüne saçtı ve "Yazıklar olsun bana! Helak oldum, her emeğim boşa gitti!" diye bağırıp çağırmaya başladı. Onun bu korku ve üzüntüsünü görmek beni güldürdü" buyurdular."

(Prof. Dr. İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte) 

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet