Tuvalette vefat eden, kelime-i şehadet getirebilir mi?

Başka biri orada bulunuyorsa, o kişiye telkin etmesi caiz midir?
Peygamber Efendimiz (asm)’in tuvalette selam almaması, bu duruma benzer mi?

Değerli kardeşimiz,

Tuvalette vefat eden bir kimsenin kelime-i şehadet getirmesi, onun için en güzel hâl üzere bir bitiştir. Çünkü ölüm anında imanla Rabbine dönmek, hangi durumda olursa olsun büyük bir lütuftur.

Tuvalet, zikrin söylenmesinin mekruh olduğu bir yer olsa da ölüm anı istisnadır. O anda kalbinden veya diliyle şehadet getiren kimse için bu bir iman mührü olur.

Eğer kişi orada vefat ediyorsa, onun kendi kendine şehadet getirmesinde hiçbir sakınca değil, bilakis en güzel nasiplerden biri vardır.

Eğer orada bulunan bir kimse, vefat eden kişiye telkin etmek isterse, bunu doğrudan emir verir gibi “De ki: La ilahe illallah” şeklinde değil, kendisi sessizce veya hafif sesle tekrar ederek yapmalıdır. (bk. Nevevî, Ezkâr, s. 155; İbn Abidîn, Reddü’l-Muhtar, 2/20)

Ayrıca bu durum, Peygamber Efendimizin (asm) tuvalette selamı almaması meselesinden farklıdır; zira burada bir edep değil, imanla son nefesi karşılama vazifesi söz konusudur.

Kısaca ve özetle:

“Tuvalette dahi olsa, bir kimse ölüm anında kelime-i şehadet getirirse, bu onun için en güzel sondur; bu durumda şehadet getirmesi caiz ve değerlidir. Başkası telkin edecekse, kalben veya yumuşak bir şekilde yapmalıdır.”

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet