Teheccüd Namazı:

Gece yarısından sonra uykudan kalkarak kılınan nafile bir namazdır. Sevabı çoktur. Resûlüllah Efendimiz ümmetini teşvik için, şöyle buyurmuşlardır:

"Gece namazına devam ediniz. Zira bu, sizden önceki sâlihlerin âdetidir. Sizi Rabbinize yaklaştırır. Günahlara keffarettir. Nefsi günahtan alıkor." Diğer bir hadîs-i şerîfte ise şöyle buyurulur:

"Her kim gece uyanır ve hayat arkadaşını da uyandırır, ikisi birlikte iki rek`at namaz kılarlarsa, Allahü Teâlâ onları zâkirîn (Allah`ı çok zikreden erkekler) ve zâkirât (Allah`ı çok zikreden kadınlar) zümresine dahil eder..." Vakti: Tâbiîn büyüklerinden Esved bin Alkame: "Teheccüd uykudan sonradır," demiştir. Binaenaleyh teheccüd için uyumak şarttır. Zaten İslâm`da hiç uyumaksızın bütün geceyi ibâdetle geçirmek mekruh sayılmaktadır. Resûl-i Ekrem (asm) Sahâbeden Abdullah bin Amr`i bütün geceyi ibâdetle geçirme âdetinden men`etmiş, gecenin sadece bir kısmında ibâdet yapıp kalan kısmında uyumasını emir buyurmuştur. Şu halde teheccüdün en faziletli vakti ne zamandır? Müslim`de Ebu Hüreyre`den rivâyet edilen bir hadîs-i şerîf`te, teheccüd namazının en faziletli ve feyizli zamanı şöyle bildirilmiştir:

"Farz namazdan sonra en faziletli namaz, gece namazıdır (teheccüd). Geceyi iki kısma bölersen; ikinci kısmı namaz için en feyizli zamandır. Eğer üçe bölersen orta kısmı en mübarek ve faziletli vakittir." Dâvud (as) geceyi 6 parçaya böler, 4 ve 5. parçalarında gece ibâdeti yapardı. Resûl-i Ekrem, bu şekilde yapmayı bir hadîs-i şerîf`lerinde medhetmişlerdir. Hükmü: Teheccüd namazı İsrâ sûresinin 79`uncu âyetiyle Hazret-i Peygamber`e emredilmiştir. Tâbiîn müfessirlerinden Mücâhid`in ifadesiyle, teheccüd namazı Resûl-i Ekrem (asm) için nâfiledir, ziyâde-i sevab (sevabını ziyâdeleştirme) vesilesidir ve ziyâde-i fazîlettir. Ümmet için ise gece namazı mendub bir namazdır ve keffâretü`z-zünûbtur, yani, günahlara keffâret ve mağfirete vesiledir. Seleften, teheccüd namazının Resûl-i Ekrem için nâfile değil farz olduğunu söyleyenler de vardır. Nasıl kılınır? Resûl-i Ekrem`in kıldığı teheccüd namazının kaç rek`at olduğu hususunda muhtelif rivâyetler gelmiştir. Ebû Eyyûbe`l-Ensarî, iki rek`atta bir selâm vermek üzere 4 rek`at olduğunu bildirmiştir. Hz. Âişe validemizden gelen rivâyete göre ise,

"Resûlüllah Efendimiz 9 rek`at kılarlardı. Fakat yaşlandıklarında 7 rek`at kılar olmuşlardır." Meşhur rivâyet budur. 8 rek`at, 16 ve 17 rek`at kıldıkları rivâyeti de vardır. Fukahânın ekseriyetine göre, teheccüd namazında kıyâmın uzun olması, çok rükû` ve secde yapmaktan efdaldir. Bir kısmı da rükû` ve secdenin çok olmasını daha faziletli görürler. Bunlar, "İbâdetlerin en faziletlisi ve hayırlısı, rükû` ve secdeleri çok olandır...." hadîsine istinâd ederler. Bu iki görüşü, şu şekilde te`lif etmek mümkündür: Kısa namaz sûrelerinden başkasını bilmeyen teheccüd ehli için, rükû` ve secdenin çok olması, uzun sûreler bilenler için ise, cumhûrun mezhebi, yani, kıyâmın uzun olması efdaldir. Ümmetin ihtilâfında rahmet olması sırrı da böylece âşikâr olur.