Hz. Muhammed, Ebu Hüreyre'nin cübbesine niye tükürdü?

Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem Ebu Hüreyre'nin cübbesine niye tükürdü?

Değerli kardeşimiz,

Hayır, tükürme diye bir olay söz konusu değil. Hz. Ebu Hüreyre’nin cübbesini yere sermesi, Hz. Peygamber (asm) Efendimizin de eliyle gaydan aldığı bilgileri içine koyması gibi rivayetler vardır.

Devamlı olarak Resul-i Ekrem’in yanında bulunmasının kendisine sağladığı bazı manevi imkanlardan söz eden Ebu Hüreyre (ra) bir defasında Hz. Peygamber’in, konuşmasını tamamlayana kadar elbisesini yere yayıp sonra da toplayan kişinin, kendisinden duyduğu (veya orada söylediği) sözleri ezberleyeceğini belirtmesi üzerine bu fırsatı hemen değerlendirdiğini anlatmıştır. (1)

Bir başka gün duyduklarını ezberleyemediğinden yakınması üzerine Resulullah (asm) ona elbisesini yere yaymasını söylemiş, içine iki avucuyla bir şey atar gibi yaptıktan sonra toplattırmış, Ebu Hüreyre o günden sonra duyduklarını unutmamıştır.

Bu olayı bizzat kendisi şöyle anlatır:

Hz. Peygambere (asm) “ya Resulallah, senden birçok hadis işitiyorum da unutuyorum.” dedim. “Ridanı (gömlek üzerine giydiğin elbiseni) yere yay” buyurdu. Ben de ridamo yere serdim. Elleriyle bir şey avuçlayıp (ridanın) içine atıyor gibi yaptı. Sonra “Topla” diye emretti. Ridamı topladım. İşte ondan sonra artık hiçbir şey unutmadım. (2)

Başka bir rivayette Hz. Ebu Hüreyre: “Resulullah eliyle bir şey avuçladı da ridanın içine attı.” demiştir. (3)

Ayrıca, Ebu Hüreyre, Zeyd b. Sabit ve bir başka sahabi Mescid-i Nebevî’de dua ve zikirle meşgulken yanlarına Hz. Peygamber’in gelip oturduğu, Zeyd ile diğer arkadaşının dualarına ve Ebû Hüreyre’nin hatırda tutulan ilim isteğine amin dediği, bunu duyan arkadaşlarının aynı temenniyi kendileri için de istemeleri üzerine Resulullah’ın, “Devsli delikanlı sizden önce davrandı” dediği nakledilmektedir. (4)

Demek ki cübbeye tükürmek gibi bir durum söz konusu değildir. Muhtemelen bu rivayetler yanlış anlaşılmış veya hatalı yorumlanmış olabilir.

Kaynak:
1) Buhârî, İlim, 42, Büyû, 1; Müslim, Feżâʾilü’ṣ-ṣaḥâbe, 159.
2) Buhârî, İli, 42.
3) Buhârî, İlim, 42; Menâkıb, 24; Tirmizî, Menâkıb, 47.
4) Nesâî, es-Sünenü’l-kübrâ, 3/440.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet