Evlenemeyen ve bekar kalanlar neden intihar ediyor?

Değerli kardeşimiz,

Öncelikle ifade edelim ki, sadece evlenemeyen kişiler değil evlendiği hâlde intihar eden kişiler de vardır. Bu nedenle intiharı sadece bekârlığa bağlamak doğru olmaz.

Bununla beraber, evlenemeyen bazı kişilerin intihara yönelme sebepleri, genellikle bireysel, toplumsal, psikolojik ve kültürel faktörlerin bir birleşimi olarak açıklanabilir.

İşte bu durumu anlamaya yardımcı olabilecek bazı temel nedenler:

"Evlilik durumu ve intihar eğilimi arasındaki ilişki" üzerine yapılan araştırmalar, genelde evli bireylerin intihar riskinin daha düşük olduğunu, buna karşın hiç evlenmeyen, boşanmış veya dul bireylerde bu riskin daha yüksek olabileceğini göstermektedir.

Ancak bu sonuçlar genel eğilimleri ifade eder ve bireysel düzeyde değişkenlik gösterebilir. Yani evlenmeyenlerin mutlaka intihara meyilli olacağı diye bir şey söz konusu değil.

Evli olanların psikolojik olarak daha dayanıklı olmalarının nedenlerini şöyle açıklayabiliriz.

Evlilik Kadın ve Erkeğe Huzur Verir

İnsanlar erkek ve kadın olarak iki farklı ve zıt kutupta yaratılmışlardır. Her ikisi de ancak bir diğeri ile bir araya geldiğinde biyolojik, psikolojik ve sosyal ihtiyaçlarını karşılayıp tamamlanabiliyor ve huzura kavuşuyor. Kuran-ı Kerim buna işaret eder ve der ki,

“Onlara ısınıp kaynaşasınız diye size kendi türünüzden eşler yaratıp aranıza sevgi ve şefkat duyguları yerleştirmesi de onun kanıtlarındandır. Doğrusu bunda iyi düşünen kimseler için dersler vardır.” (Nur, 24/21)

Evlilik kişilere bu huzuru ve muhabbeti sağladığı ve ihtiyaçlarını giderdiği için evlilerin psikolojik dayanıklılığı daha yüksektir. Sevgi, ilgi ve muhabbet ihtiyaçları giderildiği için kendilerini boşlukta hissetmezler.

Aksi durumda ruhta oluşan açlık ve huzursuzluk maalesef bir kısım insanları boşluğa itebiliyor.

Toplumsal Baskılar

Toplumun bazı kesimlerinde, özellikle hanımların evlenmemesine veya evlenmek istememelerine maalesef yanlış anlamlar yüklenebiliyor. Onlara istenilmeyen, beğenilmeyen, tercih edilmeyen, başaramayan kişiler olarak bakıldığı için, kişiler kendilerini baskı altında hissedebiliyor. Evlenemeyen kişiler, bu beklentileri karşılayamadıklarını düşündüklerinde yoğun utanç hissi yaşayabilir.

Bu durumda kalan kişiler, maalesef bazen kendilerini bu baskıdan dolayı eksik, başarısız veya sevgiyi hak etmeyen biri gibi görebilirler

Yanlış Anlayışlar

Dinimiz insanları evlenmeye teşvik etmekte ve ruh sağlığına iyi geleceğini belirtmektedir. Ancak buna rağmen farz kılmamakta ve kişileri buna mecbur etmemektedir. İslam gücü yeten, imkânı olan, kendisini evelenmeye mecbur hissedenler evlensin diyor.

Yani evlenenler seçilmiş insanlar değil. binlerce İslam alimi, müfessir, evliya hayatlarında hiç evlenmemişler.

Mesela Allah dostlarından Rabia-i Adeviyye, Bayazid-i Bistamî, Bişr-i Hafî, zamanımızın tanınmış bilginlerinden İbnülemin Mahmut Kemal İnal, Ali Emiri Efendi, Said Nursi ve bazı yakın talebeleri evlenmemişler, hayatlarını bekâr olarak geçirmişlerdir.

Bazı insanlar evlenir, çoluğa çocuğa karışır, baba olur, dede olur. Bazı insanlar da ya evlenmek için imkân bulamaz veya evlenme ihtiyacı duymaz, ömrünü bekâr olarak geçirir. Bu yönüyle evlenmek ne farzdır ne vaciptir. Evlenmemek de ne haramdır ne günahtır. Bir tercih meselesidir, ihtiyaç duyar, duymaz kişinin kendi vereceği bir karardır.

Gerçek bu olmasına rağmen, bazıları evlenmemeyi bir ceza olarak görüp “Neden ben evlenemiyorum, lanetli miyim? Allah neden beni bekâr bıraktı, demek ki ben kötüyüm.” gibi yanlış algılara kapılıp huzursuz olabiliyorlar.

Kişi kendisini çaresiz ve sıkışmış hissettiği için depresyona giriyor ve o depresif karamsar ruh hali içinde intiharı bir kaçış olarak görüyor.

Bu durumdaki kişilere aile ve çevreleri ile daha yakın ve samimi ilişkiler kurmalarını, dünyada huzurun tek kaynağının evlilik olmadığı bilinci içinde başka huzur kaynaklarını çoğaltmalarını; hayatın gayesini yeniden düşünmelerini ve sabırla, tevekkülle iki dünya saadetine çalışmalarını tavsiye ederiz.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet