Ay ve Güneş tutulması kötü şeylerin habercisi mi?

Değerli kardeşimiz,

Hayır, Ay ve Güneş tutulması kötü şeylerin habercisi değildir, bu tür bir anlayış hurafedir.

Hz. Peygamber (asm) Efendimiz, Ay ve Güneş tutulması hakkında, eski çağlardan beri kehanete dayalı bu tür yorumların yanlış olduğunu bildirmiştir. Peygamberimiz (asm) zamanında, birisi Mekke döneminin son zamanlarında, ikisi de Medine döneminde olmak üzere üç defa Güneş tutulması ve iki defa da Ay tutulması meydana gelmiştir. Ay tutulması esnasında Yahudiler toplanıp ateş yakmışlar, tas çalmışlar, ayın büyülendiğini söylemişlerdir.

Diğer birçok konuda olduğu gibi Hz. Peygamber (asm), Güneş ve Ay tutulmaları konusunda da bu tür gerçek dışı inanç ve telakkileri yıkmıştır. Bu telakkilerin doğru olmadığını belirtmiş, akıl erdirilemeyen olaylar karşısında mantık dışı yorumlar yerine Allah’a sığınmanın daha sağlıklı yol olduğunu göstermiştir.

Nitekim Peygamber Efendimizin (asm) oğlu İbrahim’in vefat ettiği gün Güneş tutulmuş, halktan bu olayın İbrahim’in ölümünden dolayı gerçekleştiği şeklinde yorumlayanlar olmuştur. Fakat Hz. Peygamber (asm) 

“Hiçbir insanın ölümüyle Güneş ve Ay tutulmaz. Bunlar Allah’ın kudretinin bir nişanesi olan ayetlerinden iki ayettir. Bu olayları gördüğünüzde namaz kılın.”

buyurarak, böyle düşünen insanları uyarmıştır.(1)

Peygamberimiz (asm), Güneş tutulması esnasında Mescid’e çıkarak dört rekat, bazı rivayetlerde ise iki rekat namaz kılmıştır.

Tamamen insanın gücü ve iradesi dışında meydana gelen Güneş ve Ay tutulmaları esnasında Hz. Peygamber’in (asm) ibadet etmesi, onun, kainattaki düzeni yaratan Yüce Allah’ın gücünü takdir ve takdise yönelik bir davranışı olarak değerlendirilmelidir.(2)

İslam öncesinde Araplar, başta Güneş ve Ay olmak üzere birtakım gök cisimlerine ve melek, cin ve şeytan gibi ruhani varlıklara taparlardı. Bunun yanı sıra, bu cisimler hakkında çeşitli batıl inançlara da sahip idiler. Sözgelimi yıldızların yağmur yağdırdığına inanırlardı. Hz. Peygamber (asm) ise bunun cahiliye inancı olduğunu söylemiştir.(3)

Araplar Güneş'in melek olduğunu, şeytanların putları mekan edindiklerini kabul ederlerdi.(4)

Bir yıldızın kaymasını veya düşmesini, o beldede bir büyüğün doğmasına yahut ölmesine veyahut da bir felaketin geleceğine işaret sayarlardı.(5)

Hz. Peygamber (asm) bu tür inançların batıl ve hurafe olduğunu bildirmiştir. Nitekim bu konudaki görüşünü açıkladığı bir olay şöyle gelişmiştir:

Bir gece vakti Peygamber Efendimiz (as) sahabilerle birlikte otururken bir yıldız kayar ve ortalığı aydınlatır. Bunun üzerine cahiliye döneminde böyle bir durumda ne dediklerini yanındakilere sorar. Onlar da “Bu gece büyük bir adam doğdu; büyük bir adam öldü, derdik.” cevabını verirler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (asm) “Yıldız ne bir kimsenin ölümü için kayar ne de dünyaya geldiği için.”(6) şeklinde buyurarak yanlış telakkileri bertaraf etmiştir.

Kaynaklar:

1) Buhari, Kusuf, 13.
2) Sarıçam, “Hurafeler Karşısında Hz. Muhammed”, s. 195-196.
3) bk., Buhâri, İstiskâ, 28.
4) Alûsî, Mahmûd Şükrî el-Alûsî, Büluğu’l-Ereb fi Ma’rifeti Ahvali’l-Arab, Beyrut, ts , II, 197, 215 vd.
5) Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, İstanbul, ts. VII, 4569.
6) Müslim, Selam, 124.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet