Dost istersen Allah yeter, diye başlayan veciz ifadeler kime aittir?

Değerli kardeşimiz,

"Dost istersen Allah yeter,.." diye başlayan sözlerin bir kısmı kelam-i kibar, bir kısmı hadis rivayeti olarak değerlendirilebilir.

İmam Gazalî’nin bildirdiğine göre, “Dost istersen Allah yeter... Yârân istersen Kur’an yeter... Nasihat istersen ölüm yeter...” manasına gelen sözler, Fudeyl b. İyaz’a aittir. (bk. İhya, 2/222)

“Mal istersen kanaat yeter.” (Kanaat tükenmez bir hazinedir.) ifadesi (Aclûnî, 2/102) ile “Düşman istersen nefis yeter.” (En büyük düşmanın nefsindir) ifadesi (Aclûnî,1/143) hadis olarak rivayet edilmiştir.

Bediüzzaman, bir talebesine yazdığı mektubunda bu ifadelerle ilgili olarak şöyle der:

"Ben başımın üstünde onu bir levha-i hikmet olarak tâlik etmişim. Her sabah ve akşam ona bakarım, dersimi alırım:"

"Dost istersen Allah yeter. Evet, o dost ise her şey dosttur.

Yârân istersen Kur’ân yeter. Evet, ondaki enbiya ve melâike ile hayalen görüşür ve vukuatlarını seyredip ünsiyet eder.

Mal istersen kanaat yeter. Evet, kanaat eden iktisat eder; iktisat eden bereket bulur.

Düşman istersen nefis yeter. Evet, kendini beğenen belâyı bulur, zahmete düşer; kendini beğenmeyen safâyı bulur, rahmete gider.

Nasihat istersen ölüm yeter. Evet, ölümü düşünen, hubb-u dünyadan kurtulur ve ahiretine ciddî çalışır." (bk. Mektubat, Yirmi Üçüncü Mektup)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet