Ahzab Suresi 57. ayette geçen "Allah'ı ve Peygamberini incitmek" tabiri ne anlama gelmektedir?

Değerli kardeşimiz,

Ahzab Suresi, Ayet 57:

“Onlar ki Allah'a ve Peygamberine eziyet ederler, Allah Dünya'da da Âhiret'te de onlara lanet etmiş ve onlar için aşağılayıcı, horlayıcı bir azap hazırlamıştır.”

Ayetin Açıklaması:

“Onlar ki Allah'a ve Peygamberine eziyet ederler (incitirler), Allah dünyada da ahirette de onlara lanet etmiş...”

Bu ayetin taşıdığı mana hayli geniş ve kapsamlı olmakla beraber şu kutsî hadîs konuyu özetleyip açıklamaktadır:

“Âdemoğlu asra (zamana) sövüp bana eziyet eder. Oysa asrı (zamanı) düzenleyip koyan benim; onun gece ve gündüzünü döndürüp durmaktayım.” (Buharî, Tefsîr:  45, Tevhîd: 35, Edeb: 101; Müslim, Elfaz: 1, 2, 5, 6; Ebû Dâvud, Edeb: 169; Ahmed: 2/238, 272, 395)

O halde kâinat plânını inkâr eden; eşyanın bağlı bulunduğu kanunları görmeyen; varlık âleminde mutlak hükümrân olan ilâhî kudreti idrâk etmeyen kimseler, gerçek anlamda Allah'a eziyet etmiş oluyorlar. O'nun indirdiği kitabı, gönderdiği peygamberi red ve inkâr edenler de öyle...

Allah'a eziyet, zahirî manasıyla değildir; O'nun gazabını çekmek, azabının inmesini istemek demektir. Oysa Cenâb-ı Hak kullarına hep rahmet ve inayet kapısını açık tutmakta; gazap etmek istememektedir. O'nun gazabına sebep olan bir söz veya davranış mecazi manayla O'na eziyettir.

Hz. Peygamber'e (A.S.) eziyete gelince, onun çağrısına kulak vermeyen, sünnetiyle yaşamayan, getirdiği kitapla amel etmeyen ve üstelik başkasının inanıp amel etmesine engel olan, sonra da nefis ve iblisin peşine takılıp din ile alay eden kimseler, gerçekte Allah'a isyanla kalmayıp Hz. Peygamber'e (asm) eziyet etmektedirler. Çünkü Resûlullah (asm) Efendimiz âlemlere rahmet olarak gönderilmiştir; insanların doğru yolu bulup seçmesi onu sevindirir, yanlış yolda yürümeleri onu üzer.

Mü'min erkeklere ve mü'min kadınlara, işlemedikleri bir suçu ve günahı yüklemeye çalışmak, hem onların hakkına tecavüzdür, hem de eziyette bulunmak suretiyle toplumun birlik ve beraberliğini bozmaktır. Şüphesiz bu gibi haksız suçlamalar ve tecavüzler Allah yanında büyük bir vebal ve günah sayılır. Sahibi tevbe ve istiğfar edip suçladığı kimseye kendini affettirmedikçe, yüklendiği vebalden kurtulması söz konusu değildir. (bk. Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, Anadolu Yayınları: 9/4891.)

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet