Şafi mezhebine göre lakit(sokağa bırakılan çocuk) ile ilgili hükümler nelerdir?

Besleyememe veya zina suçlamasına maruz kalma korkusuyla sokağa bırakılan yeni doğmuş çocuğa fıkıh ıstılahında "lakit" denir. Anne ve babası bilinmeyen bu durumdaki sahipsiz çocukları ölüme terk etmemek için sokak­tan alıp koruma altına almak müslümanlara farz-ı kifayedir. Olduğu gibi kendi kaderine bırakılması durumunda ölmesinden endişe edilirse, bulunduğu yer­den alınıp koruma altına alınması farz-ı ayın olur.

Lakit ile ilgili hükümler

1.  Lakiti gören kişi, onu bulunduğu yerden kaldırıp kendi himayesine al­ma konusunda başkalarına nisbetle öncelik hakkına sahiptir. Bulduğu bu ço­cuğun beraberinde para veya mücevher gibi bir mal yoksa, bakımı ve beslen­mesi için gerekli masrafları kendi malından bağış olarak karşılayabileceği gi­bi, bu masrafların devlet hazinesinden karşılanması için hâkime müracaat da edebilir. Ama çocuğun beraberinde para ve mücevher gibi bir mal varsa, bu masrafları o maldan karşılar.

2. Lakitin can ve malı konusunda velisi, hâkimin veya devletin yetkili kıl­dığı kişidir. Bu veli, onun eğitim-öğretiminden, mallarının idaresinden ve ev­lendirilmesinden sorumludur. Bu konuda sevgili Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur: "Devlet başkanı, velisi olmayanın velisidir." (Tirmizî, Nikâh, 1)

3.  Lakit, hür ve müslümandır. Aslolan, insanın hür ve müslüman olması­dır. İnsanlar hür doğarlar. Ayrıca her çocuk, İslâm fıtratı üzerine doğar. Bu ko­nuda Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur: "Herdoğan (çocuk) İs­lâm fıtratı üzerine doğar." (Buhârî, Kader, 3; Müslim, Kader, 22-24; Tirmizî, Kader, 5.)

Ancak topraklarında hiçbir müslüman kişinin bulunmadığı bir ülkede bu­lunan lakit, gayri müslim sayılır. Ne var ki böyle bir ülke yeryüzünde mevcut değildir.

4. Lakitin nesebi belirsiz kabul edilir. Herhangi bir kişi onun kendi çocuğu olduğunu iddia ederse, iddiası doğru kabul edilir ve lakitin nesebi onun üzeri­ne sabit olur. İki kişi ortaya çıkıp lakitin kendi çocukları olduğunu iddia eder­ler de iddialarının doğruluğunu ispatlayacak bir beyyineleri yoksa, DNA testi ve benzeri tıbbî yöntemlere başvurularak çocuğun nesebinin hangisine ait ol­duğu tesbit edilir.