HARAMDAN UZAK OLANIN DUASI MAKBÛLDÜR

Şöyle anlatılır: Evliyâ`nın büyüklerinden Ebû`l-Hasen-i Harkânî`nin talebeleri, memleketlerine izinli gidiyorlardı. Kendisinden duâ istediler. "Korkulu yerde `Yâ Ebe`l-Hasen` deyiniz" dedi. Bir gece yolda eşkıyânın hücûmuna uğradılar. Bağırıp "Yâ Allah" dediler. Yalnız birisi: "Yâ Ebe`l-Hasen" dedi. Eşkıyâlar onu görmediler. Diğerlerinin hepsini soydular. Sabah olup onu selâmette görünce şaşırdılar. Sebebini sordular. O da: "Yâ Ebe`l-Hasen, dedim, kurtuldum" dedi. Hocalarına gelip: "Biz Allah deyip soyulduk. Bu ise, yâ Ebe`l-Hasen diyerek sana sığınıp kurtuldu" dediler. Bunun sırrını, sebebini bildirmesi için yalvardılar. O da: "Ağzınızdan haram girer, haram çıkar. Allahü Teâlâ`yı hakkıyla tanımazsınız. Sadece dilden Allah dersiniz. Böyle kimselerin duâları kabûl olmaz. Allahü Teâlâ, o arkadaşınızın sesini Ebû`l-Hasen`e duyurdu. Ebû`l-Hasen de, onu kurtarması için Allahü Teâlâ`ya yalvardı. Ebû`l-Hasen ise, haram yemez, haram içmez. Haram söz söylemez. Allah`a yalnız diliyle değil gönlüyle de bağlıdır. Bu bakımdan duâsı kabûl olup o kurtuldu" dedi. * * *