Haram bir şeye güzel demek / beğenmek insanı dinden çıkarır mı?

Soru 1: Haram ya da günah olan bir şeye güzel demek/ beğenmek İnsanı küfre sokar mı? Eğer sokarsa bu hangi durumlarda olur?
- Malesef çok sinirliyim. Çünkü günümüz islam alimlerinin anlattıkları konuları tam olarak anlatmaması söyledikleri şeyleri düşünmeyip halkı bir anlam sıkıntısına sokması yüzünden şu anda belirsiz bir haldeyim. İşini iyi yapmayan hiç bir alime islami bilge kişiye hakkımı helal etmiyorum. İnşallah bize çektirdiklerinin cezasını çekerler...
- Niçin bunu dediğime gelince: Adam diyor ki “Günah olduğunu bilerek yapsa da bir insanın her hangi bir şarkıyı beğenmesinde küfür yoktur. Ama yine günah olduğunu bilerek yapsa da çıplak bir kadını beğenmesinde problem vardır.” Gel de çıldırma. Arkadaşım şarkı dinlemek günah değil mi e günahı beğeniyor işte!!! O zaman niye çıplağı beğeniyor diye küfre giriyor ikisi de günah. O zaman ikini söyleyince de küfre girer. İşte böyle adamı çelişki içinde bırakıyorlar.
- Soruma tam olarak gelince: Artık hayatımda neredeyse hiç bir şeye güzel diyemez oldum. Beğenemez oldum. Bilgisayar oyunu oynarken bile “Of ne güzel gol” diyemiyorum. Yani nedir bunun çeşitleri?
-  Mesela bir kadın mini etek giymiş ben ona “Çok güzel kadın” dedim. Şimdi kafir mi oldum?
- Ya da “Bu kadının bacakları çok güzel” dedim, küfre mi girdim?
- Ha şunu da belirteyim: Ben bütün bunları bunların günah ya da haram olduğunu bilerek yapıyorum…
Soru 2: Bazı kitaplarda harama güzel demenin küfür olacağı ifade ediliyor, bundan maksat nedir?
- Örneğin, tegannî ile Kur'an okuyan hâfıza, Kur’ân-ı kerimi ne güzel okudun diyen kimse, kâfir olur, gibi ifadeler var.

Değerli kardeşimiz,

Cevap 1: Günah olan bir durum veya davranışa güzel demek kişiyi kafir yapmaz. 

- İnsanlarda iki önemli mekanizma vardır:

Biri, ulvi duyguları kamçılayan iman ve İslam’ın emir ve yasaklarını güzel gören, onları beğenen ruh, kalp, vicdan ve akıl.

Diğeri ise, süfli duyguları coşturan, inkârcılığı ve isyanı güzel gösteren nefsani arzu ve istekler.

İnsanların bir kısmı kâfir, bir kısmı da mümindir.

Müminlerin bir kısmı günahkârdır. İçinde ikilem yaşayan kimselerdir. Bir yandan iman cephesinde yer alan aklıselim ve vicdan Allah’a itaat etmeyi telkin ederken, diğer taraftan Allah’a isyan etmeyi, nefs-i emmareye itaat etmeyi tavsiye eden süfli duygular vardır.

İnsanoğlu bir yandan imanını muhafaza ettiği halde, nefsinin arzularına kapılabilir. Kalp ve vidanı günah işlemekten nefret ederken, nefis ve süfli duyguları günahlardan zevk alır.

Bu düşünce kavşağında insanın özgür iradesi devreye girer. Nefsin arzu ve istekleri ağır basıyorsa, “İleride tövbe dip kurtulacaksın, şimdilik şu veya bu günahı işlemekten ve zevkini tatmaktan vazgeçme!” der.

Eğer imanın mahalli olan kalp, aklıselim ve vicdanının arzu ve istekleri ağır basarsa kişinin iradesi, tercihini günahlardan uzak durmaktan yana kullanır.

Demek ki, insanın imanını koruyan mahfaza ayrıdır, günah işleten mekanizma ayrıdır. Bu sebeple inkâr etmediği sürece, büyük günah işlemek de -bilerek, severek, güzel görerek, beğenerek de olsa- insanı dinden çıkartmaz.

- İslam dininin konuyla ilgili prensibi şudur: “Helale haram, harama helal demediği sürece işlediği hiç bir günahtan dolayı kişi kâfir olmaz.”

Cevap 2:

- Nefsin hoşuna giden bir şey aynı zamanda onun nazarında güzeldir. Şüphesiz buradaki “güzellik” kavramı birinci cevabımızda belirttiğimiz gibi- hakiki değil, mecazidir, ilmi değil, nefsanidir, imani değil, şeytanidir. Ama güzel kavramı ile ifade edilmiştir.

Kaldı ki, İslam alimlerinin bir kısmına göre haram, dolayısıyla çirkin; diğer bir kısmına göre ise helal, dolayısıyla güzel olan yüzlerce mesele vardır. Şimdi bunlardan hangisi dinin dışına itiyorsunuz.

- Bir şeyi nefsinin hoşuna gittiği için -fıtri bir duygunun sonucu olarak- güzel görmek ayrı bir şeydir, İslam dininin haram kıldığı bir şeyi -haram olduğu için- güzeldir demek ayrı bir şeydir. Aralarında yerden göğe kadar fark vardır.

- Konumuz çerçevesi içerisinde, her şeyin güzel veya çirkin olması iki açıdan değerlendirilir.

Birincisi: Söz konusu şeyin kendi konumu itibariyle güzel veya çirkin olmasıdır.

İkincisi: İslam dinine göre güzel veya çirkin olmasıdır.

Birinci şıkka göre, haram dahi olsa bir şeyi bir açıdan güzel görmekte niyete göre sakınca olmayabilir.

İkinci şıkka göre İslam’ın haram dediği bir şeyi güzel görmek küfür riski taşır. Bu iki şıkkın da bir araya gelmesi mümkündür.

Mesela: Bir insanın Ehl-i Kitaptan güzel bir hanımı olabilir. Bu adam, eğer hanımının kâfirliğini güzel görüp "Bu kadın çok güzeldir.” dese derhal dinden çıkar. Fakat bu adam eğer dininden dolayı değil, çok sevdiği eşi olduğu için “eşim çok güzeldir” dese bunun zerre kadar günahı olmaz.

Aksini iddia etmek Kur’an ayetini inkâr manasına gelir. Çünkü, Kur’an’da ehl-i kitap bir kadınla evlenmeye cevaz vermiştir. Evlenmeye cevaz verdiğine göre, her koca gibi bu kocanın da ehl-i kitaptan olan hanımını sevmesi ve güzel görmesi ve “çok güzeldir” demesine hiç bir mani yoktur. Yani Kur’an, bir kocanın kâfir olan eşi için “çok güzeldir” demesini uygun görmektedir.

- Söz konusu kaynaklardaki ifadelerden maksat, bir kimse, bilerek İslam’da haram yani çirkin görüldüğü için o âdeta inadına “Bu güzeldir.” dese kâfir olur demektir. Yoksa, Kur’an’ı teganni ile okuyan kimsenin sesini beğenerek, hiç teganni edip etmediğini düşünmeden “güzel okudun” diyen kimsenin kâfir olduğu söylenemez.  

- Şimdi düşünün ki, mezhepler arasında binlerce farklı görüşler vardır. Birinin helal dediğine diğeri haram, birinin farz dediğine diğeri mubah diyebiliyor. Hiçbir alim haramı güzel görmediğine göre, bütün taraflar kendi görüşünü güzel, karşı tarafın görüşünü çirkin görür. Şimdi ortada bir tek Allah’ın kulu Müslüman kalabilir mi?

- Keza, örneğin, Hanefilere göre, kadının tenine dokunmakla abdest bozulmaz. Şafiilere göre ise bozulur. Her alim, kendi görüşünü doğru ve güzel, karşı tarafın görüşünü ise kötü görebilir. Peki bunların imanında şüphe edilir mi?

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet