Hadiste bahsi geçen fahişe bir kadının köpeğe su vererek affedilişi meselesinde, kadın yalnızca bu davranışından dolayı mı affedilmiştir?

Bir hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyor: "Fâhişe bir kadın, sıcak bir günde, bir kuyunun etrafında dönen bir köpek gördü, susuzluktan dilini çıkarmış soluyordu. Kadıncağız mestini çıkararak (onunla su çekip köpeği suladı). Bu sebeple kadın mağfiret olundu." [Müslim, Tevbe 155, (2245)]. Bu hadis-i şerifte anlatılan hadise için bir insanın, "Bu kadının cennete gitmesi için yapmış olduğu bu iyilik tek başına yeterli olmaz. Bu kadının mutlaka daha önceden yaptığı başka iyilikler vardır." şeklinde bir açıklama yapması ne derece doğru olur?

Cevap

Değerli kardeşimiz,

Bahsettiğiniz bu açıklamaya kesinlikle doğrudur denilmez. Kadının önceden yapmış olduğu iyilikler de olabilir; ancak önceden iyilikleri olmasaydı köpeğe su verme davranışından dolayı bağışlanmazdı da denilmez. Bu da yanlış olur.

Kadının önceden hiç bir iyiliği olmasa da bu davranışından dolayı Allah'ın rızasına nail olabilir. Ancak şurası da var ki, kadın o günden sonra fahişeliği bırakmış, iyi bir insan olmuştur. Allah'ın razı olacağı şekilde yaşamıştır. "Köpeğe su verdikten sonra da fahişelik yapmaya devam etmiş, yine de günahları affedilmiş" tarzında düşünmemek gerekir. Kadının o davranışı bir başlangıç olmuştur...

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet