Bu şiir bazen Abdülkadir Geylani’ye atfedilmekteyse de bir kaynak bulamadık.
Bununla beraber, Ahmed Rıza Han el-Birelvi adında bir zatın “el-Fetava’r-Radaviye” (6/187) adlı eserinde yer almış ve ona ait olabileceği ihtimali üzerinde durulmuştur.
Hindistan/Pakistan bölgesinde yaşamış, Hanefi mezhebine mensup sünni bir alimdir. Ancak bazılarına göre Şiidir.
İhsan İlâhî Zahîr’e göre, Ahmed Rıza Han ailesi Şiîlik’ten Sünnîliğe geçmiştir. (el-Birelviyye, s. 21)
Demek ki, Ahmed Rıza Han'ın Şii olduğunu söyleyenler muhtemelen ailenin önceki durumunu ifade etmiş olabilirler.
Beytin baş kısmının tercümesi şöyle olsa daha açık olur:
“Benim için beş zât / kimse vardır ki, onlarla veba ateşinin yangınını söndürürüm: Mustafa (a.s.m.), Murtazâ Ali (r.a.), onun iki oğlu (Hasan ve Hüseyin (r.a.)) ve Fatıma (r.a.)" (Mecmuatü’l-Ahzab, 3/505)
“Bir zat def-i beliyyât için istişfâ (اِسْتِشْفَاۤءْ) ve istişfa' (اِسْتِشْفَاعْ) için böyle demiş:” ifadesiyle, kendisi maddi hastalığından şifa bulmak için onları vesile yapmayı, bir de bu şifa işine Allah katında şefaatçi olmaları için onların himmetlerini arzulamıştır.
Öyle anlaşılıyor ki, bu beyit ile bir kişi kendi hissiyatında hissettiği duygularını manzum olarak dışa vurmuştur. Bu beş zatın himmetlerini istemek ise iki şekilde olur:
Birincisi: Kişide bulunan maddi hastalıklarına şifa olmak.
İkincisi: Maddi ve manevi hastalıklarının giderilmesi için şefaatçi olmak...
İlave bilgi için tıklayınız:
- Şefaat ayetlere ve hadislere göre hak mıdır?
- Tevessül, ayet ve hadislere göre caiz midir?
