- Ben bunu iki örnek kısım ile soracağım: yani günah olmayan kısım ve günahlar olan kısım..
- Kalpleri birbirine ısındıran rabbimizdir, elhamdülillah bunu anlıyorum.. Bu ayet sadece günah olmayan şeyler sevmek anlamında mı? Yoksa günahları sevmek anlamına da düşüyor mu? (Tabii ki her şey Allah izin veriyor diye onu anlıyorum, izni olmadan hiçbir şey olamaz).
1. Mesela; ben kafir birini sevsem (karakterini, dinini değil) bu sevgi günah değildir. Bu sevgimin oluşması irade dışımda mıdır? (Kalbimin ısınması?) ve irade dışı ise sorumlu değilim ki zaten günah da değil.
2. Eğer ben onun dinini seversem bu günahtır.. Onun dinini sevsem, kendi irademle mi oluyor bu? Yani buna karşı kalbimin ısınması benim İRADEMLE Mİ? Onda da Allah ısındırıyor ama kulun iradesi ile, yani kul istiyor sevmeyi diye mi? İstemezse ısındırmaz Allah dimi? Allah kulunu günah işlemeye zorlamaz sonuçta? Yani özetle şöylemi anlamamız gerekiyor, bizde oluşan sevgi kendi irademize göre mi? Kendi irademizle mi seviyoruz biz günahları? Günah olmayan şeyleri ise iradesiz mi sevebiliyoruz? - Bilmek istediğim şey, günahları yani dinsizliği seven kişinin, bunu kendi iradesinden dolayı sevmesi?
- İradesi istemezse sevmez dimi?
- YA DA o dinsizliği de kendisi işlediği için mi kendisinde iradesiz sevgi oluşuyor?
- Zaten o günahı işlemiş, bu imkansız mı?
- Yani bir kimsenin sevgiden sorumlu olması için illa iradeyle mi sevmesi gerekiyor?

- ​Kuran'da bir olayı daha iyi anlamamız için bazı benzetmelerde bulunulmuş mudur?
- Misal Buhari ve Müslim’de geçen bir hadiste Peygamberimiz, Helallerin ve haramların açık olduğunu ve bunların yanında bir de şüphelilerin olduğunu ve bunlardan uzak durmamız gerektiğini belirterek, daha iyi anlamamız için "Tıpkı, sürüsünü başkasına ait bir arazinin etrafında otlatan çoban gibi " benzetmesini kullanmıştır.
- Böyle ifadelerin Kuranda da bulunması caiz midir? Sonuçta burada gerçekte böyle bir işe kalkışan çobanın varlığından bahsedilmiyor. Yani gerçekte böyle bir çoban yok. Peygamberimiz daha iyi anlayalım diye bir misal veriyor sadece. Gerçekte böyle bir şey bulunmadığı (böyle bir çoban) için Kuran’da böyle ifadeler bulunmaz demek doğru olur mu?
- Yani Kuran’da, olayı daha iyi anlayalım diye gerçekte yaşanmamış hiçbir misal verilmemiştir denebilir mi?
(İslami ilimlerde avam tabakada yer almam münasebetiyle tüm ayetlere hakim değilim. Böyle bir şey caiz olabilir mi, olamaz mı da bilemiyorum. Bu yüzden soruyorum.)