Deve eti Tevrat'ta yasak, Kur’anda helaldir; hangisi doğrudur?

“Tevrat indirilmeden önce, İsrail'in (Yakub'un) kendisine haram kıldığı dışında, yiyeceklerin hepsi İsrailoğullarına helal idi. De ki: 'Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi Tevrat'ı getirip okuyun.'" (Al-i İmran, 3/93)

mealindeki ayet Medine’de inmiştir. O devirde başta Abdullah b. Selam gibi Müslüman olmuş Yahudi âlimleri de bu ayetin inişinde oradaydı. Eğer, bu ayetin bu meydan okuyuşu doğru olmasaydı, bu adamlar İslam dininde kalmaya devam ederler miydi? Yanlışı açıkça görülmüş bir dinde niçin kalsınlar ki?

Gerek bu sahabî gibi olan Yahudî alimleri, gerekse tarih boyunca İslam dininin hak olduğunu görerek Müslüman olmuş yüzlerce Yahudî bilginlerinin bu ayet karşısında herhangi bir tereddüt göstermemeleri, Kur’an’ın hak Allah kelamı olduğunun kanıtlarından biridir.

Bu ayetin hemen ardından gelen,

 “Artık kim bundan sonra Allah adına yalan söylerse, işte onlar zalimlerin ta kendileridir.” (Al-i İmran, 3/94)

mealindeki ayetin ifadesi, söz konusu tartışmanın arka planını ve sonucun ne olduğunu çok açık bir şekilde ortaya koymaktadır.

Bu ayette Yahudilerin kendi iddialarını ispat edemediklerini, Tevrat’ta istenilen delili getiremedikleri, dolayısıyla Hz. Muhammed (a.s.n)’in konuyla ilgili sözlerinin doğru çıkmasıyla  yalancı duruma düştükleri aklı başında olanların gözleri önüne serilmiştir.

“Ancak geviş getiren, çatal ve yarık tırnaklı hayvanlardan etini yememeniz gerekenler şunlardır: Deve, tavşan, kaya tavşanı. Bunlar geviş getirir, ama çatal tırnaklı değildir. Sizin için kirli sayılırlar.” (Yas.14: 7) şeklindeki Tevrat’ın ayetinde, bu yasakların Hz. İbrahim döneminden beri var olduğunu söylemiyor. Bu yasakların Tevrat’ta söz konusu olduğunu düşünmek en makul olanıdır. Çünkü bu ayet orada geçmekte ve geçmişe dair herhangi bir kayıt koymamaktadır. Zaten, Kur’an’ın ifadesi, -Hz. Yakub’un kendisine haram kıldığı şeylerin dışında- İsrailoğulları için var olan yasakların Tevrat’la birlikte gelmiş olduğu şeklindedir.

Nitekim Levililer’de bu konu "İsrail halkına deyin ki” başlığı altında işlenmiş ve bu yasakların Tevrat’ın yasakları olduğuna işaret edilmiştir. (Lev.11: 2-8)

Bu açıklamalardan açıkça anlaşılıyor ki, bu konuda Tevrat ile Kur’an’ın ifadelerinde çelişki anlamına gelen, birbirine ters düşen herhangi bir şey söz konusu değildir.