- Örneğin sadaka veriyorum. Tüm iyilikler Allah’tan ise ve o sadakayı veren aslında Allah’sa bana neden sevap yazıyor?
- Buna genelde verilen cevap "sen işin kolay yanını yapıyorsun, sadece Allah’ın sana verdiği cüzi irade ile sadakayı vermeyi seçiyorsun, gerisi seni alakadar etmez, Allah isterse neticeyi yaratır isterse yaratmaz".
- Bu cevapta yazdığım "sadece" sözü bir zamanlar beni ümitsizliğe sokmuştu. Sanki her zaman doğru seçim yapmak kolaymış gibi. Bence olayın aslı hem seçiyorum ve hem de sonuçları neyse ona katlanıyorum. Benim anlamadığım yer şurası:
- Neden bir kişi örneğin sınavda başarı kazandığında "Başardım" derken sanki şirke girmiş gibi bir tavır sergiliyorlar. "Sen başarmadın Allah başardı, sen SADECE seçim yaptın. Hatta bazı zamanlarda yapamadın. Allah irade ve iktidarın olmadan seni sevk ettirdi. Bazen seçmekten bile o kadar aciziz."
- Başarı Allah’tan biliyorum. Allah her şeyin yaratıcısıdır. Ama şöyle bir şey var. Seçtim doğru ama onun sonuçlarına Allah katlanmadı ki ben katlandım. Uykusuz kaldım, gözlerim ağrıdı, başım ağrıdı vs. Neden burada "ben" dediğimde şirke girmişim gibi davranıyorlar. Ve sadece beni "cüzi irade" olarak "seç" ya da "seçme" 0 ve 1’den ibaret makina gibi görüyorlar. Onu anlamıyorum. Soruyu tekrar özetleyeyim.
- İnsan olarak ahseni takvim sadece cüzi iradeden mi ibaret?