- Çok güzel bir söz gördüm. İman edenler iman sınavındadır. İman etmeyenler insanlık sınavındadır. Bu sözün bir gerçekliği var mı?
- Yani şöyle düşünebilir miyiz; Allah eğer bir insana iman nasip edecekse, önce onu insanlıkla mı sınar?
- İyi insan olmayan birine hidayet gelmez demek doğru olur mu?
- Ya da o insan iyi biri olmasa bile, hidayete erişebilmesi için illa ki güzel bir düşünce, söz veya davranışta bulunması onun hidayeti için şart mıdır?
- Bir hadis duydum. Bu hadise göre, güzel ahlakı sahibi, gündüz oruç tutup gece namaz kılan kimselerin derecesine ulaşırmış. Bu durumda güzel ahlak sahibinin, namaz ve oruç ibadetine ihtiyacı yok mu?
- Nasıl olsa güzel ahlakıyla oruç tutan ve namaz kılanların derecesine ulaşmış oluyor.
"Efendimiz bir gün Cebrail (a.s)’a; Ben ne için Mikail'i hiç güler görmüyorum, diye sormuştu. Cebrail (a.s.); Cehennem yaratıldığından beri, Mikail hiç gülmemiştir! dedi."
- Hadislerde böyle bir konuşmadan bahsediliyor mu?
- Meleğin gülmemesinden alacağım dersler neler olabilir?
