- Bir hakim, suç işleyen bir insana ceza vermesi gerekir. O insana ceza verilmezse o suçlu, akıllanmayıp o suçu tekrar işleyecektir fakat mahşer gününde durum farklıdır. Suçu işleyen insanın imtihan perdesi kalkınca zaten o suçu bir daha işlemeyecektir. İnsanlara ceza, akıllanması (akıllanıp bir daha yapmaması) ve adalet (kısas, ödeşmek vb.) olması için verilmez mi?
- İnsan zaten mahşer gününde akıllanır. O zaman: Neden Allah insanlara dünyada değil de mahşer gününde ceza veriyor? Mahşer gününde ceza verirse ne yararı olacak? Sadece Adalet olamayacak mı?
- Mahşerde değil de dünyada cezasını verseydi hem adalet olurdu hem de akıllanırdı (bir daha yapmazdı ve dünya daha güzel bir yer olurdu).
- Allah’ın o suçluya daha dünyada iken cezasını vermesi daha -haşa ve kella- mantıklı olmaz mıydı?
- Peygamber Efendimizin, sürekli mescidde oturan bir sahabiye bunun nedenini sormuş o da sıkıntıları ve borçları olduğunu söyleyince Peygamberimiz ona bir dua öğretmiş. Bu duanın orijinalini, Latincesini ve Türkçesini verir misiniz?
- Çok günahkardım. Tövbe ettikten sonraki ilk 4-5 ay muazzam ibadet aşkıyla tutuşan ben, yavaş yavaş ibadet ederken acı çeken birisine dönüştüm. Canım çok yanıyordu, gitmediğim hoca kalmadı. Bu süreç 3 sene civarı sürdü. Kötü rüyalar, vesvese krizleri, fiziki krizler, küfür etmeyen ben küfürbaz oldum. Bana istemsiz şehvet giriyor, engelleyemiyorum.
- An itibariyle namazlarımı kılmaya çalışsam da çok canım yanıyor, zerre huşu ve ihlas gösteremiyorum. Deli gibi ibadet etmek istiyorum, teheccüdlere kalkmak istiyorum ama olmuyor.
- Canımı yakan, beni boğan bir durum var. Bu durumum nedendir?
- Ne derecede mesulüm ben?
