"Kalbinde pişmanlık olmadığı halde, sadece diliyle edilen istiğfar, yalancılar tövbesidir." anlamındaki sözü açıklar mısınız?

- Bir kişi günahı tamamen terk etse, ama hiçbir eziklik, mahcubiyet, pişmanlık üzüntü veya başka en ufak bir his hissedemese, hiç vicdan azabı çekmese, kalbi tam anlamıyla gerçekten bomboş olsa, bunun durumu nedir?
- Böyle bir kişi tövbe etmiş sayılmaz değil mi? Hadis var; aksi nasıl söylenebilir ki?
- Böyle bir kişinin bile tövbe etmiş olacağını söylüyorsanız açıklaması var mı?