"Allah küfredenleri sevmez" ayetindeki küfürden maksat nedir?

İlgili ayetlerin (bk. Rum, 30/45; Al-i İmran, 3/32) “Allah küfredenleri sevmez.” şeklinde tercüme edilmesi pek isabetli değildir. Çok eski meallerde yer alan bu ifadeler, o günkü Türkçe’ye uygun olabilir, fakat günümüzdeki Türkçe’ye pek uygun değildir. Sizlerin de bu konuda tereddüt etmeniz, bunun bir kanıtıdır.

“Küfredenler” kelimesi, “kâfirun / kâfirin” kelimesinin tercümesidir. Hâlbuki biz bugün bunu “kâfirler / kâfir olanlar / küfre girenler / inkârcılar” gibi sözcüklerle ifade etmeliyiz.

Elbetteki Allah, yeryüzünde fesat çıkaranları -bozguncuları- (Bakara, 2/205), israf edenleri (Araf, 7/31), zalimleri (Al-i İmran, 3/57) hainlik edenleri -ihaneti- (Nisa, 4/107), dünya malı ile gururlanıp, şımaranları, (Kasas, 28/76), kibri -büyüklük taslayanları- böbürlenenleri (Hadid, 57/23) kötü sözü açıkça söyleyenleri (Nisa, 4/148) de sevmez. Ancak soruda geçen küfür, inkâr etmek anlamındadır.

Özetle, ilgili ayetlerin manası “Allah kâfirleri / inkârcıları sevmez” şeklindedir. Yoksa sövmek manasına gelen küfretmekle bir ilgisi yoktur. Çünkü inkâr etmek ile sövmek, çok farklı şeylerdir.