Acı çekerek ölen bir hayvanı yemek şefkate, insanlığa ters değil mi?
Peygamber Efendimiz (asm), şöyle buyurmuştur:
“Hayvan kestiğiniz zaman, kesmeyi iyi yapınız (acı çektirmeyiniz). Ve sizden birisi bıçağını keskinleştirsin (bilesin) ve kestiği hayvanı rahatlatsın.” (Müslim, Zebaih:57; Ebu Davud, Edahi 11-12)
Bu nedenle hayvanların keskin bir aletle ve usulüne uygun olarak kesilmesine dikkat etmek sünnettir. (bk. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, 3/262) Bu ifadeye göre herhangi bir hayvan usulüne uygun kesilmediği zaman, ona eziyet edildiği ve acı çektiği anlaşılmaktadır.
Ancak, usulüne uygun olarak kesilen hayvanların acıyı hissetmediği söylenebilir. Allah’ın lütuf ve keremiyle hissetme duyularının köreltilmesi veya tamamen dumura uğratılmasıyla acı hissinden kurtulmaları söz konusu olabilir. Bu durum, Allah’ın merhametinin bir göstergesidir.
Bu nedenle kesilmek için yatırılan bir hayvan, bir şey hissetmez. Yalnız bıçak kestiği vakit hissetmek ister; fakat, o his dahi gider, o elemden de kurtulur, inşallah. (bk. Nursi, Şualar, On Birinci Şua)
"Madem yapan bilir öyle de bilen konuşur." kaidesince, bütün hayvanları yaratan ve onları insanların hizmetine sunan Rabbimiz, istifade ettiğimiz hayvanları nimet olarak tanımlamıştır. Eti yenen hayvanlar insanlara rızık olarak yaratılmışlardır. İnsan bu hayvanları kestiğinde onların ruhları cennete gitmektedir. Bedenleri ise insan bedeninde vazife yapmaya devam edecektir. Onların yaratıcısı olan Allah, elbetteki onlara en güzel vazifeler ve en güzel bir gelecek hazırlamıştır.
