Peygamber Efendimiz, Hz. Aişe'ye, "Sen benden önce ölsen, seni elimle yıkasam, kefene koysam, namazını kıldırsam ve ellerimle seni defnetsem" demiş midir?

Değerli kardeşimiz,

Konuyla ilgili rivayetler dikkate alındığında bunun, Hz. Ayşe (ra) annemize bir şaka olduğu ve Peygamber Efendimiz (asm)'in ahirete gitme zamanının geldiğinin haber verilmesidir.  Peygamberimiz (asm)'in son günleriydi. Her gece bir eşinin yanına götürülmesinin onu yoracağını düşünen şefkatli eşleri bir teklifte bulundular.

“Ey Allah’ın Resulü; isterseniz artık Ayşe’nin odasında kalınız."

Peygamberimiz (asm) bu teklifi kabul etti. Onu Ayşe’nin odasına getirdiklerinde Hz Ayşe (ra)’nin başı ağrımaktaydı. Odada oturmuş “Vay başım.” diye sızlanıyordu. Kendisine artık vefatı bildirilen Peygamberimiz (asm), Ayşe (ra)’nin yanına yaklaşarak:

“Asıl ben vay başım demeliyim.” diyerek kendi hastalığının ciddiyetini belirtti. Daha sonra da Ayşe (ra)’ye dedi:

“Sen benden önce ölsen, seni elimle yıkasam, kefene koysam, namazını kıldırsam ve ellerimle seni defnetsem olmaz mı?”

Hz. Ayşe (ra) Peygamberimiz (asm)'in bu sözlerine alındı ve şöyle cevap verdi:

“Vay benim başıma gelenlere! Sen benim ölmemi istiyorsun. Eğer ben ölürsem sen o günün akşamı eşlerinle olursun.”

Eşinin yaptığı şakayı anlamayan Hz. Ayşe (ra)’nin bu hali ve kıskançlığı Peygamberimiz (asm)'in çok hoşuna gitti. Onun bu haline güldü. Öyle ki oğlu İbrahim’in ölümünden sonra ilk defa böyle güldüğünü gördü etrafındakiler. Son anlarında, bile eşiyle şaka yapmaktan geri kalmıyordu Allah’ın Sevgilisi...

Hadis şarihi Sindi’nin beyanına göre hadîsteki olay, Peygamber (asm)'in vefatına yakın günlere rastlar. Hastanın hastalığını açığa vurmasının caiz olduğu hadisten çıkarılıyor. Peygamber Efendimiz (asm), Hz. Ayşe (ra)’ye şunu bildirmek istemiştir:

Senin hastalığın geçicidir. Sağlığa kavuşacaksın. Fakat benim hastalığım geçici değildir. Yakında öleceğim. Hastalığın şiddetinden dolayı “Vay başım!” denecekse senden önce ben demeliyim.

Bazı âlimler, bu rivayete göre, erkeğin vefat eden hanımını yıkamasının caiz olduğunu söylerler.

Soruda geçen konuyu açıklayan rivayetlerden biri şöyledir:

Kasım İbnu Muhammed anlatıyor: "Hz. Âişe (r.anhâ) bir gün hastalanmış:

"Vay başım, (ölüyorum)!" demişti. Hz. Peygamber (asm) (şaka olsun diye):

"Keşke bu ben sağken olsa, sana istiğfar eder, dua ediveririm!" dedi. Bunun üzerine Hz. Âişe (r.anhâ) birden parladı:

"Vay başıma gelen. Vallahi görüyorum ki ölmemi istiyorsun. Ben öleceğim, sen de akşama zevcelerinden biriyle başbaşa kalacaksın ha!" dedi.

Resûlullah (asm) (sözü değiştirerek) dedi ki:

"Bilakis ben ölüyorum, vay başım! Ebû Bekir'e ve oğluna birini gönderip (benden sonra hilâfet hususunda "Ben daha lâyığım" iddia veya temennisinde bulunacaklara karşı) yerime geçeceği  tesbit etmek istemiştim. Sonradan (kendi kendime: "Böyle bir iddiayı Ebû Bekir dışında kim yaparsa) Allah kabul etmez, mü'minler de reddederler" dedim (ve vasiyet yapmaktan vazgeçtim)." [Buhârî, Ahkâm 51, Merdâ 16; Müslim, Fedailu's-Sahâbe 11, (2387)].

Bu hadis farklı şekillerde rivayet edilmiştir. Mânanın bütünlü bozulmaması için, diğer rivayetlerde gelen bazı farklılıkları, burada parantez içerisinde belirtmeyi uygun gördük.

Resûlullah (asm), kendisinden sonra, Hz. Ebû Bekir (ra) dışında kimsenin hilâfete talib olmaması gerektiğini, olduğu takdirde mü'minlerin reddetmekte haklı olacaklarını önceden bildirmiş olmaktadır.

Peygamber Efendimiz (asm)'in verdiği bu haber, aynen gerçekleştiği alimler, bunda bir nevi mucize görmüşlerdir.

Şunu da belirtelim ki, Resûlullah (asm), vasiyette bulunma düşüncesine, kendisinden sonra, hilâfet konusunda bir ihtilâfın çıkabileceği endişesinden varmıştır. Ancak ümmetinin sağduyusuna güvenerek yerine geçecek şahısla ilgili olarak çok açık, yazılı bir vesika bırakmak istememiştir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet