Annem bana beddua ediyor, ne yapmalıyım?

- Ev işinin eksik olması sebebiyle annem bana beddua etmekte haklı mı?
- İkinci olarak bunu anlatmam günah mı?
- Annemin söylediği tüm sözler içimi oldukça sıkıyor. Elhamdülillah buraya sorduğum sorularda yanıtlar hep içimi ferahlattı.

Değerli kardeşimiz,

Elbette değil bir annenin, hiç kimsenin bir çocuğa, genç bir hanıma beddua etmesi dinen de vicdanen de doğru değildir. Hiçbir gerekçe böyle bir davranışı haklı çıkaramaz.

Bununla beraber aslında siz annenizi sağlıklı bir insan gibi gördüğünüz için çok üzülüyorsunuz, kırılıyorsunuz ve haklı olarak “Bir anne kızına bunları nasıl söyler?” diye sitem ediyorsunuz. Oysaki bir anne, çocuğuna beddua ediyorsa, o annenin bazı ruhsal sorunları var, demektir. Çünkü anlaşıldığına göre söylediklerinin bilincinde değildir, öfkelendiğinde kendine hâkim olamıyor, ağzından çıkanı kulağı duymuyor. Muhtemelen tahammül ve sabır eşiği en aşağı dereceye düşmüş, kendisini yetersiz ve çaresiz hissediyor ve artık sağlıklı düşünemiyor.

Bu durumda şöyle düşünseniz kızgınlığınız azalır:

“Benim annemin ciddi ruhsal sıkıntıları var, onun için bana böyle davranıyor, bunu önlemek için neler yapabilirim?”

Eğer böyle bir durum söz konusu ise, annenizin bir ruh sağlığı uzmanına gitmesinde fayda var. Muhtemelen sakinleştirici ilaçlar verilerek, öfkesinin önüne geçilecektir.

Burada size düşen şey, öncelikle annenizin tedavi almasını sağlamanın yanında, onu mümkünse öfkelendirmemek, sinirlendirmemektir. Onun rahatsız olduğu davranışlar konusunda azami hassasiyet göstermektir. Artık onu iyice tanımışsınızdır. Dolayısıyla neye tepki verip neye vermeyeceğini öğrenmişsinizdir...

Kısacası onu sinirlendirmemeye gayret göstermektir.

Bu çerçevede annenizin tepkilerine karşılık vermemeye çalışın, annenizin ev yükü ağır ise, kardeşlerinizle beraber ona ev işlerinde yardım edin, ona güzel sözler söyleyin, küçük sürprizler yapın ki, ruh sağlığı iyi olsun. Yani ona biraz da hasta bir çocuk gibi ihtimam gösterin. Göreceksiniz ki o da ruh halinin düzelmesine paralel olarak size karşı daha olumlu davranacaktır.

Bu ve benzeri sıkıntılı zamanlar aslında insanın yeteneklerini, kabiliyetlerini artırmaya, kemale ermesine vesiledir. Bir çeşit kişisel gelişimini artırmaya neden olur. Çünkü kişi, çaresizliğe kapılmadan, çözüm arayışına girer, insan ilişkilerini deneyimle öğrenir, çatışmalı ilişkilerde, karşı tarafı suçlamak yerine, kendi sorumluluğuna odaklanır. “Bu çatışmalı ilişkide benim payım nedir?” diye kendisine sorarak kendi kişisel gelişimini tamamlar.

İkinci sorunuza gelince:

Annenizi kime anlatırsanız anlatın sonuçta, arkasında konuşuyorsanız bu gıybettir ve günahtır. Ama size bu konuda yardımcı olacak birisine, mesela okuldaki rehber öğretmeninize, çevrenizde size yardımcı olabilecek bir aile büyüğüne, yardım almak niyeti ile anlatmanız günah değil. Burada dikkat edilmesi gereken şey, sadece şikayet, sitem ve eleştiri için değil, yardım niyet ile konuşmaktır. 

Rabbimiz yâr ve yardımcınız olsun...

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet